fajnie że się podoba ,tak więc jedziemy dalej
Porażka z Maja ukierunkowała mnie bardzo na lato, celem był MSW ,a reszta dodatkiem.
Z Krakowa wyruszam z Mankiem i Kilerem by w Nowym Targu zgarnąć Zolffika ,a potem w M. Cichym Stan'a-61.
Logistycznie przygotowany był Zolf i strasznie mu się śpieszyło do dziewczyny
bo jak przysadził tempo na asfalcie to chyba pobiliśmy tam swój rekord.
Tym razem próbujemy od stronY MPpCh i dalej Droga po Głazach.
W dobrym czasie meldujemy się na przełęczy gdzie zakładamy garnki na głowy i .. zapierd.alamy bo Zolffik prowadzi
Trasa jest niby oczywista ,ale są moment ,gdzie mimo opisów przystajemy.
Dochodzimy do miejsca gdzie trzeba zejść do wyraźniej ścieżki co łączy się z droga znad Hińczowego.
Z tej perspektywy widzę ile nam brakowało 2 miesiące temu.
Schodzimy każdy swoim wariantem po licznych rynienkach ,którymi przeorane jest zejście
Na tej ścieżce Zolffik podkręca tempo ,ja z Pawłem próbuję go gonić ,a Staszek z Mankiem zostają z tyłu.
Typowy przykład jak dać dupy i rozerwać ekipę bez uzgodnienia. My niestety tak zrobiliśmy ,a na usprawiedliwienie może przemawiać tylko to że byliśmy świeżakami.
Początek "ucieczki"
Pod samym szczytem jak zwykle dostaję "kopa" i wysuwam się na prowadzenie -mam tak do dziś ,podejścia ostatni ,a pod szczytem jakby człowiek wstał dopiero
Kiler na grani
Zolffik w pierwszych trudnościach kopuły szczytowej
Potem ta słynna półka ,gdzie trzeba się schylić i .. dalej lecimy na pałę prosto do góry by po paru minutach....
ZDOBYĆ WIERZCHOŁEK MIĘGUSZOWIECKIGO SZCZYTU WIELKIEGO!!!!!!
mamy godzinę 12 z lekkim hakiem 08.07.2007
Radość jest ogromna ,taką przeżywałem w górach raptem jeszcze ze 2 razy ,przy Jordance (kolejne łamanie barier) oraz Żabim Koniu.
Ten szczyt o którym człowiek tyle czytał ,tyle razy go oglądał z dołu został pokonany!
Lans na szczycie musiał być !
Chłoniemy panoramę i nie przeszkadza nam nawet mała przejrzystość.
Fota szczytowa z aparatu Kilera
Widok z MSW na Morskie Oko i "pudełko zapałek" jakim z tej perspektywy jest schronisko jest nie powtarzalny.
Tym bardziej że zawsze zdjęcia robiliśmy "w druga stronę"
Czas schodzić ,po trudnościach spotykamy Staszka z Mańkiem , pomagamy im rozwiązać problemy topograficzne i czekamy w tym miejscu.
Po jakimś czasie wracają i już razem schodzimy w łatwiejszy teren.
Zolffik nas tu opuszcza mówiąc że musi szybko wracać,( z perspektywy myślę że chłopak się dobrze starał bo teraz jest szczęśliwym mężem i ojcem
) Nasza 4ka powoli turla się na Przełęcz.
Zejście do Moka to katorga ,człowiek zmęczony ,ale jak z pod schroniska obejrzał się za siebie to duma rozwalała człowieka od zewnątrz. Chłopaki opijają sukces ,ja niestety kierowca dopiero po powrocie do domu sobie odbiłem.
Tego dnia spełniłem marzenie z dzieciństwa ,bo ani nie zostałem strażakiem ,Kowbojem czy supermenem ,ale na Mięgusza wszedłem.
Jak się potem okazało nie po raz ostatni ...
CDN
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Pawłowi poszło lepiej ,chociaż rozrywkowy na pewno był ,gdyż niektóre opowieści z imprez były mocne.
