Forum portalu turystyka-gorska.pl

Oj obciach, przeczytaj komentarz niejakiego Kaszkieta w tym wątku http://www.tygodnikpodhalanski.pl/?mod=news&strona=1&id=25814

Może to Anna we własnej osobie?

_________________
wertykalnie
flickr

3 dni temu pierwsza większa lawina w Tatrach



http://slphzs.wordpress.com/2015/01/09/ ... h-tatrach/

_________________
"Gdyby ludzie od jaskiniowej epoki robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach" - Stanisław Lem

Noooo,... taki sam jak Hajzerowy, który spadł z lawiną.

Panowie, gdyby ludzie nie popełniali błędów to życie na ziemi było by idealne. Po co to roztrząsać w takich kategoriach ?

_________________
Strząsnąć tę pisowską szarańczę.
Schetyna.

Przesadzasz. , ...w takim razie tej zimy nie nadążyli by dowozić.

_________________
Strząsnąć tę pisowską szarańczę.
Schetyna.

Tak jak pisałem, to jest subiektywna rzecz. Jeden czuje się zwycięzcą, że przyleciał się śmigłem za darmo bo mu było zimno, drugi woli dymać ze zwichniętą nogą ze ściany zamiast zadzwonić po toperów. Trzeba też odpowiednio przyrównać podejmowane ryzyko do stopnia wyczynu i tutaj niestety slogan "każdemu jego Everest" nie działa. Zdobycie Rysów w złych warunkach to głupota, nie bohaterstwo.

Ja lubię piwo, przygód nie mam.

_________________
wertykalnie
flickr

Błędy popełnia każdy i nie w tym rzecz. BTW gdyby ludzie nie popełniali błędów, życie na ziemi wcale nie byłoby idealne...
Zresztą co to jest błąd??? Hajzer spadając z lawiną nie popełnił "błędu" w takim sensie że nie był lekkomyślny, nie zaplanował źle trasy i nieodpowiednio do swoich możliwości i warunków. Poszedł zimą w góry gdzie ryzyko związane z lawinami jest oczywiste. Nie wzywał pomocy, bojąc się przejść dany fragment grani... Pomoc wezwał, gdy jego życie było naprawdę zagrożone i w bez tej pomocy niechybnie by je wówczas stracił. Porównanie tych dwóch przypadków jest mocno nietrafne.

Góry z natury są niebezpieczne. Duża część osób właśnie przez to ma świra na punkcie gór, bo tam można łatwo osiągnąć spokój wewnętrzny - wyłączyć zupełnie mózg - poczuć potęgę TERAŹNIEJSZOŚCI i przeżywać daną chwilę w 100%.

Po pierwsze wojt_, to była ironia, a decyzje o wyjściu w góry obu Himalaistów można by jednak porównać.



no dokładnie, było by przeludnienie.



On ( Hajzer ) tej pomocy nie był w stanie wezwać...., a skąd wiesz, że życie tej pary ( gdyby nie wezwali pomocy ) nie było by zagrożone ?

_________________
Strząsnąć tę pisowską szarańczę.
Schetyna.

Sedno sprawy. W dobie sprzed telefonii komórkowej takie sytuacje (zresztą w Kobylarzowym tak było) kończyły się masową śmiercią. Tracisz orientacje, do tego nie ma widoczności/jest minimalna. Masz dwa wyjścia:
- próbujesz schodzić - i tu masz większe szanse na nieodnalezienia drogi i albo spadasz albo zabrniejsz w miejsce z którego nie możesz się ruszyć.
- czekasz aż widoczność się poprawie - tu zaczyna się wyścig z czasem: czy szybciej się wychłodzisz czy poprawią się warunki.

Skoro po 6 h oczekiwania zeszli o własnych siłach to pewnie jeszcze trochę by wytrzymali. Trzeba by było mieć precyzyjne info o warunkach meteo tej nocy i następnego dnia by szacować szanse na przeżycie bez wzywania TOPR.

Wg mnie telefon to wynalazek który bardzo pomaga chodzić w górach. Sama świadomość, że nie jesteśmy do końca zdani tylko na siebie, powoduje, ze przesuwamy akceptowalny próg ryzyka.

_________________
"Ostrożnie, tam przepaść!", Maria Bandrowska, 27 lipca 1914 r.
"Ile razy widziałeś schodzącą lawinę w Tatrach w grudniu?" magis, 2018

Z jednej strony - zgadzam się, zwłaszcza z pierwszą częścią wypowiedzi. Jednak ze strony drugiej - ta "pomoc" jest niebezpieczna, zwłaszcza w szczególnych przypadkach. Przesuwanie akceptowalnego progu ryzyka - to bardzo niebezpieczna zabawa... Między innymi dlatego, że trąci przerzucaniem odpowiedzialności za to ryzyko na osoby trzecie.

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Zabrzmiało co najmniej jak z TVN24, z tą "masową" to chyba nieco przesadziłeś. Nie da się ukryć, że część naprawdę ciekawych akcji poszukiwawczych, w tamtym wieku w ogóle by się nie odbyła gdyby GSM był wówczas znany.

Wejście na Małołączniak i dojście na Kopę Kondratową, było chyba, jak widać po akcji TOPR, najlepszym rozwiązaniem. Trzeba się było tylko wykazać orientacja przestrzenną i znać teren CZ.W. Ale to tylko gdybanie.

Dane z Kasprowego są ogólnie dostępne, ale na cóż ci one. Wielicki przetrwałby tydzień w takich warunkach a standardowy mieszczuch może by nocy nie przetrwał

Cholera a mi on tylko przeszkadza, nie dość że waży te cholerne 60gram i dociąża i tak już za ciężki zawsze plecak, to jeszcze uprzykrza boskie chwile swoim natrętnym dzwonkiem. Nie wiem, może smarfony mają jakąś apkę, która powoduje że w górę idzie się lżej, a z górki koi wibracją zmęczone kolana. Nie mam niestety takiego fona.

kto przesuwa ten próg? Zazwyczaj ktoś, kto nie do końca jest odpowiedzialny za swoje decyzje i porywa się z motyką na słońce. Ekstremalne progi już dawno zostały przekroczone, w czasach gdy nawet radiotelefonów nie było.

To jakaś Twoja teoria - czy może stwierdzenie poparte dokumentacją - choćby w postaci zapisów z kroniki TOPR?
Plus - możliwość zawiadomienia/wezwania pomocy w miarę szybko - z zastrzeżeniami (- zgodnie z jednym z "praw Murphy'ego" ("jeśli coś może pójść źle - to z pewnością pójdzie źle")
Minusy (liczba mnoga świadoma) - "zwolnienie" z myślenia, zwolnienie z realnego podejścia do sytuacji (owo "przekraczanie granic"), złudne przekonanie, że "w razie piachu wezwiemy pomoc, która natychmiast się zjawi", przekonanie, że zarówno sam telefon (możliwość nawiązania kontaktu) jak i jego dodatkowe wyposażenie - zastąpią/ułatwią/pomogą...

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Jak dla mnie to gość jest debilem. Iść zimą w Tatry na 2-tysięczny szczyt w butach, które przemakają po wejściu w kałużę

trekker - Twój przypadek jest rzeczywiście beznadziejny - palnij się w łeb i nie pisz więcej, bo ośmieszasz sam siebie.

Nie do końca cię w tym momencie rozumiem wojt. Mozesz wytłumaczyć dlaczego tak sądzisz. Bo ja tez bym raczej nie poszła zimą w góry w butach co przemiękają przy pierwszej napotkanej kałuży

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Kronika TOPR 05.01.2015

Za nami sylwestrowe szaleństwa i Nowy Rok, o którym z nadzieją myślimy, że będzie lepszy niż poprzedni. Udało się przeżyć świąteczno-noworoczny najazd gości, korki, kolejki, i sylwestrową kanonadę sztucznych ogni. W Tatrach mimo dość trudnych warunków (zasypane i zalodzone szlaki, ograniczona widoczność) wędrowało wielu turystów. Ratownicy mieli wiele pracy w dzień, i w nocy, aby pomóc wszystkim chorym, kontuzjowanym i błądzącym turystom. Podobnie pracowite dni mieli ratownicy pełniący dyżury w stacjach narciarskich. Ze stoków zwieziono wielu kontuzjowanych narciarzy.

Poniedziałek, 29.12
Po godz. 10 z Hali Gąsienicowej przewieziono do szpitala turystkę, która odmroziła palce u nogi.

O godz. 11.10 do Centrali TOPR-u zadzwonił jeden z taterników informując, że podczas zejścia z Hińczowej Przełęczy po ukończonej poprzedniego dnia wieczorem wspinaczki na Mięguszowiecki Szczyt Wielki i nocnym biwaku, jego współtowarzysz najprawdopodobniej złamał nogę. Nie jest w stanie kontynuować zejścia i potrzebna jest pomoc. Przed 12 śmigłowiec przetransportował w rejon wypadku pierwszą grupę ratowników. Ze względu na trudne warunki i ograniczoną widoczność desantowali się oni na Wielkiej Galerii i o 12.45 dotarli do poszkodowanego. W tym czasie śmigłowiec w rejon Galerii przetransportował drugą grupę ratowników. Niestety, pogoda nie pozwoliła na podebranie rannego bezpośrednio z miejsca wypadku. Śmigłowiec wrócił do Zakopanego, a ratownicy rozpoczęli opuszczanie rannego.

Po godz. 15 podjęto kolejną próbę dolotu w rejon Galerii. Niestety, ze względu na wiatr, opady śniegu i zalegające chmury śmigłowiec musiał zawrócić znad Łysej Polany. Wobec tego kolejna ekipa ratowników udała się samochodami do Morskiego Oka w celu wsparcia ratowników opuszczających rannego i pomocy w transporcie. Poszkodowanego z Wielkiej Galerii opuszczono do Mnichowego Żlebu i dalej przez Nadspady przetransportowano do Morskiego Oka, gdzie dotarto przed północą. Tam taterników przekazano karetce pogotowia. Likwidowanie stanowisk oraz transport sprzętu i ratowników zakończył się przed godz. 4 rano. Akcję ratunkową, w której uczestniczyło ponad 20 ratowników prowadzono w bardzo trudnych warunkach przy dużym mrozie, silnym wietrze i opadach śniegu.

Wtorek, 30.12
Po godz. 20 na prośbę pogotowia, z Pająkówki przetransportowano do szpitala pacjentkę, która złamała rękę.

Po godz. 23 ze schroniska w Pięciu Stawach przetransportowano na Wodogrzmoty i dalej do szpitala młodego „turystę”, który w stanie nietrzeźwości upadł na schodach schroniska doznając ran głowy i potłuczeń. Ratownicy pełniący dyżur w Stawach zakończyli swoje działania o 4 rano.

Środa, 31.12
Przed godz. 13 na prośbę ratowników Grupy Podhalańskiej GOPR-u przetransportowano ze Śnieżnicy śmigłowcem do szpitala narciarza z urazem kręgosłupa.

Przed 21 ze schroniska w Dolinie Chochołowskiej przewieziono do szpitala turystę z silnymi dolegliwościami kardiologicznymi.

Po północy z Rusinowej Polany do szpitala przetransportowano młodego nieprzytomnego, będącego pod wpływem alkoholu i prawdopodobnie także środków odurzających „turystę”.

Przed godz. 5 z Hali Gąsienicowej do szpitala przewieziono turystę z ostrym bólem brzucha.

Piątek, 2.01.2015
Po godz. 13 z Doliny Strążyskiej przewieziono do szpitala turystkę z silnymi dolegliwościami ginekologicznymi.

Po godz. 15 do TOPR-u zadzwonił turysta informując, że podczas zejścia z Przeł. Między Kopami na Kondratową upadł i doznał bolesnej kontuzji nogi. Prosi o pomoc. Wystartował śmigłowiec. Z jego pokładu ratownicy desantowali się poniżej miejsca zdarzenia. Po zaopatrzeniu ranny wraz z ratownikiem został wciągnięty windą na pokład będącego w zawisie śmigłowca i przetransportowany do szpitala.

W czasie działań w rejonie Kondratowej do TOPR-u zadzwoniło dwoje turystów informując, że są na szlaku pomiędzy Świnicą a Zawratem. Jest ślisko, szlak zalodzony, boją się schodzić. Polecono im, by po swoich śladach wrócili na Świnicę. W tamten rejon z pomocą pospieszyła dwójka ratowników, którzy wyjechali kolejką na Kasprowy i wyruszyli w kierunku Świnicy. O godz. 17.33 ratownicy spotkali turystów i asekurując sprowadzili przez Liliowe do Murowańca i dalej samochodem zwieźli do Zakopanego.

Sobota, 3.01
Na prośbę HZS śmigłowiec Sokół poleciał do Smokowca, by przetransportować ratowników w rejon Rumanowego Szczytu, gdzie w trudnościach utknęła dwójka taterników. Ze względu na silny wiatr udało się dotransportować słowackich ratowników tylko do Popradzkiego Stawu. Stamtąd śmigłowiec powrócił do Zakopanego.

Po godz. 12 z Ornaku przewieziono do szpitala 3-letnie dziecko, które upadło doznając stłuczenia głowy.

O godz. 17.33 za pośrednictwem CPR do TOPR-u dotarła informacja: „jestem w skale koło Mięguszowieckiego Szczytu, spadła mi latarka - nie mogę się ruszyć, proszę o pomoc”. W tym czasie do ratownika pełniącego dyżur w schronisku w M. Oku przyszli turyści informując, że widzieli jak ze ściany spadało jakieś światło do Bandziocha. Gdy tamten rejon wyruszali ratownicy do TOPR-u zadzwonił taternik informując, że to jemu spadła czołówka. Jest w ścianie na jakiejś półce, z której nie jest w stanie się ruszyć. O godz. 20. 45 ratownicy zlokalizowali taternika około 100-150 m powyżej podstawy ściany nad Bandziochem. Dotrzeć do niego można było zjazdami od góry. Mniej więcej w połowie trawersu - szlaku prowadzącego z Kazalnicy na Mięguszowiecką Przeł. pod Chłopkiem założono stanowisko zjazdowe i rozpoczęto zjazd . O godz. 3.03 ratownicy dotarli do taternika, którego o godz. 3.30 opuszczono do podstawy ściany. O godz. 5.34 doprowadzili go do schroniska w M. Oku. Likwidowanie stanowiska , transport sprzętu i dotarcie do schroniska działających tam ratowników trwało do godz. 8.30. I tym razem akcja ratunkowa prowadzona była w trudnych warunkach atmosferycznych, przy mrozie, wietrze i padającym śniegu. W akcji ratunkowej wzięło udział 19 ratowników.

4.01. Niedziela.
Po godz. 10 z Hali Gąsienicowej przewieziono do szpitala poszukiwanego, leczącego się psychiatrycznie turystę z Torunia.

Pracowity tydzień.

30.12 w nocy został zniesiony na dół , a 31.12 wszedł z powrotem z opatrzoną ,głową i bawił się całą sylwestrową noc .
To trzeba mieć zacięcie .

_________________
KASIA

Sam napisałem, że chłopak już wtedy powinien zawrócić ale nie z powodu że miał "mokro", tylko raczej że otrzymał "znak" aby zostać w domu. Nazywając kogoś, kto nikogo nie krzywdzi, nikomu nie wadzi w tak obraźliwy sposób, jest li tylko wyrazem jego, delikatnie mówiąc, małostkowości i dyletanctwa.

A jakiż to był znak? Mokry but?

_________________
Wiem, że nic nie wiem

http://www.sennik.biz/sennik-but/







Gdzie masz jakieś wątpliwości?

http://zapytaj.onet.pl/Category/027,006 ... naczy.html

Rzeczywiście dziwna sprawa żeby himalaista poszedł w zimie w tatry z mokrym butem i co gorsza nie zmienił skarpetek choć miał suche w plecaku. Skąd info, że to himalaista bo coś mi tu nie pasuje?
A ty się wojt_ nie denerwuj. Trekker słynie z tego, że pisze co myśli. A że kogoś nazwał debilem to pewnie tak myśli - widać ma powody.

_________________
I was blind but now I can see...

Popatrz na to z tej strony - obecnie himalaistą można zostać bardzo łatwo

_________________
wertykalnie
flickr

pozdrawiam
gb
ps
jeśli ktoś dysponuje kontem na "twarzoksiążce" zapewne może obejrzeć profil Autora.

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Taa, na tej samej zasadzie, że gdy usiądę w samochodzie obok Hołka zostanę z miejsca pilotem rajdowym... "dupa a nie taternik"


Himalaiści górskie buty trzymają w beczkach w Indiach a w PL mają jedynie baletki do wspinu - może w takich szedł
No i prawdziwą twardość swojego charakteru trenuje się właśnie w ten sposób, czyli np. że jak pizga i wieje to jedzie się na rowerze bez czapek i rękawiczek i koniecznie bez lampek, gdy droga jest nieoświetlona i ruchliwa

Rozumiem że jak Ci sąsiad nafajda na wycieraczkę, to tłumaczysz go tym, że on już tak ma, że po prostu zwieracze puszczają mu już na Twoim piętrze... jest super smrodek i nie ma co bić piany. BTW ja się nie denerwuję, ja tylko nazywam rzeczy po imieniu.

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Przed chwilą zanim wsiadłem do busa w kierunku Łysej połapałem się że nie mam karty sd w aparacie. Teraz zastanawiam się czy to nie był jakiś tam znak (coś jak wdepnięcie w kałużę)
Siedzę wieć na bazie i się zastanawiam
Bus mam kolejny za parenaście minut

_________________
http://wokolkominainietylko.blogspot.com/

Tak, to jest doskonały znak, że będą przepyszne widoki. Zawsze jak zapominałem aparatu, czy naładować aku, czy też brałem głupawkę zamiast ciężkiego sprzętu - widoki były zapierające dech w piersiach.


Cóż jak szedłeś robić zdjęcia, pozostaje Ci odpalić w bazie kamerki i delektować się słoneczkiem. Jeśli jednak jechałeś aby coś złoić, to ciesz się że zapomniałeś karty - będziesz w 100% obecny i nierozkojarzony tym, aby ustrzelić sweet focie i zapełniać kartę gigabajtami pikseli.

Wrócę jeszcze do tego "bohatera pod Małołączniakiem" jak ktoś to ładnie ujął. Nie pastwiłbym się zbytnio nad nim. Widać skruchę, choć oczywiście wątpię, czy jest ona aż tak autentyczna jak pisze. Lans na fejsie musiał być. Niemniej odnoszę wrażenie, że "odrobi lekcje" i podobne pomysły wybije sobie z głowy.

Mniej pewny jestem natomiast co do jego towarzyszki, tej jak sam określił "mało doświadczonej osoby". To samo zdjęcie swojego wybranka umieściła ona z komentarzem "Przygoda życia w Tatrach" (sic!). W komentarzach chwaliła się, że choć czekali 6 godzin mogliby ze spokojem wytrzymać kolejne 6. I cały czas tego typu kwiatki. Nawet "bohater" pod opisem zdjęcia sypiąc głowę popiołem wyrwał, że "Ania trochę żartowała z ratownikami", co tylko potwierdza tezę, że wg niej "było fajnie". Moim zdaniem Pani Ania to taki destrukcyjny typ. I jak czytam co pisze pod tym zdarzeniem to przez moment (dopóki nie ochłonę) jestem za wprowadzeniem obowiązkowego ubezpieczenia górskiego. Na szczęście, po kilku minutach przebija się inna myśl, że akurat takich ewenementów nie ma za wiele.