Forum portalu turystyka-gorska.pl

No dobra, zobaczmy ile razy ruszyłem tyłek z kanapy:)

Styczeń:

Wypad z Norbertem na Jaworze do Beskidu Niskiego – był mrozik.



Luty:

Nic konkretnego, trochę pobiegałem po Aleksandrowickich szlakach.

Marzec:

Znowu licho. Wbiegłem na Górkę Środulską, przy innej okazji trafiłem na dwa stada bocianów i spenetrowaliśmy jaskinię na Łopiankach.



Kwiecień:

Polecieliśmy na Cypr. No i tam nieźle połaziliśmy:)



Moutti tis Soritas

Maj:

Po raz kolejny majowy Kierat nie wypalił więc było trzeba robić coś innego. I tak – biegiem po Nielepicach w ciągu dwa szlaki niebieski i zielony, oraz bieg na orientację z Norbertem w Rudnie.

Czerwiec:

Wypad z Norbertem na Słowację, zahaczenie o dwie wieże widokowe i wejście na Vrata. No i oczywiście kolejny BdS



Lipiec:

Bo długiej przerwie (a nawet bardzo długiej) udało mi się z Grześkiem zgadać na wspin z liną i pomęczyliśmy się trochę na Plaskolcu, a pod koniec miesiąca akcja namiot na Słowacji podczas burzy – zdobyliśmy Stebnicką Magurę.



Sierpień:

Osobita, tylko ciiii… I Babia Góra przez Perć Akademików.



Wrzesień:

XIX Przejście Dookoła Kotliny Jeleniogórskiej. Znowu powrót busem hańby, ale tym razem więcej kilometrów zrobiliśmy.



Październik:

Kolejny wypad z Norbertem na Słowację – tym razem Góry Czerchowskie i Mincol. Bonusowo w ostatni dzień miesiąca brodząc w błocie weszliśmy na Szarculę.



Listopad:

Wycieczka do Doliny Kościeliskiej.



Ogólnie dni w górach: 15
Dni w Tatrach: 1
Dni w skałach: 1
Przebiegnięte: 891 km 12526 up

Może niewiele, ale trochę nowych miejsc i tak udało się odwiedzić. I teraz klasycznie: oby w kolejnym roku było lepiej:)

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

Całkiem fajny rok - szacun, że jednak raz w roku ten wspin starasz się uskutecznić, żeby nie zapomnieć jak się wiąże ósemkę.

Biorąc pod uwagę, że spędziłem w 2022 r. względnie podobną liczbę dni w górach, to i może też sobie jakieś podsumowanie napiszę, tak choćby dla samego siebie, dzięki za motywację

Pięknie. Też się szykuję to podsumowania roku 2022, ale jak pomyślę ile tego jest to mi się odniechciewa. Twoje minimalistyczne podejście do tematu wydaje się całkiem niezłym rozwiązaniem...

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.

No to ja życzę tej Kotliny wreszcie w tym roku. Pozdro

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Oby!
Będę czekać na jakiś kierat w waszym wydaniu (może być niedokończony, każdy mi się spodoba).
Ja mam 30-32 dni, ale tylko 4 wyjazdy.
Przebiegłam 0 km. Wszystko, tylko nie bieganie. Co nie znaczy, że nie zazdroszczę ci tych 891 km.
Wspin z liną - w przyszłym życiu na pewno.

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Widzę po lekkiej prowokacji wysypało podsumowaniami
Nie jest źle i oby było lepiej

_________________
SPROCKET
viewtopic.php?f=11&t=17068

Dzięki za dobre słowa
Kotlinę fajnie by było w końcu przejść i zwolnić miejsce w kalendarzu na inne imprezy. W tym roku akurat na Kierat nie mam ciśnienia i wolałbym coś krótszego i szybszego, ale pewnie i tak i tak się zapiszę, na razie jedyne co mam klepnięte to lutowy Bieg Zbója na 26 km.

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

Całkiem, jakbym siebie czytał
Skoro jednak podsumowujemy...

styczeń: niegórski wypad do Zakopanego, również niegórski w Beskid Żywiecki
marzec: Waligóra zimowa (końcówka podejścia niezły hardkor), no i Ślęża
kwiecień: austriackie narty w zasadzie wiosną - Bad Kleinkirchheim
maj: solidne "biebrznięcie", włącznie z tratwingiem , szybkie Międzyzdroje (gór tam nie ma), podobnie w Mikołajkach
czerwiec: Skrzyczne we mgle, Czupel i przy okazji rollercoaster w Energylandii (było przewyższenie!), potem Lubomir
lipiec: Islandia, m.in. z włażeniem na lodowiec i zjazdem do nieczynnego krateru wulkanu
sierpień: Roztocze, rowery, grzyby (ceglastopore!) i kajaki
wrzesień: tradycyjnie Tatry - dokończenie kolekcjonowania szczytów do Turystycznej Korony Tatr
październik: Bieszczady - grzyby i Tarnica (z kowidem, jak się okazało), potem Beskid Niski - zatrzęsienie grzybów, no i Lackowa "ścianą płaczu"
listopad: Londyn (kompletnie nie ma gór )
grudzień: (prawie podgórski) Kraków i sylwester na Mazurach...

No, nie było źle. Piszę to z perspektywy pakowania się do... Ekwadoru

o tym bym chętnie poczytała:

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

O w d***... nie obiecuję, bo wczoraj w nocy wróciłem i mam lekkiego dżetlaga.
Zobaczę jednak, co się da zrobić, najtrudniej pewnie będzie z fotami .
Połechtałaś samczą próżność, napiszę więc teraz tylko, że wczłapałem się na 5000 m npm.
To było pod Cotopaxi, który "po calaku" ma 5897 m npm i jest drugim szczytem Ekwadoru.
Od razu dodam, uprzedzając zarzuty - na sam szczyt można iść tylko z przewodnikiem i z żelastwem, max. dwie osoby.
My poszliśmy tylko trochę powyżej Refugio Jose Ribas (4860 m npm), tak, żeby pobawić się śniegiem .
Przewyższenie z parkingu było zaledwie ok. 500 m, ale wysokość nie pomagała...

przypominam na zachętę, że dałam ci kiedyś nominację w kategorii Relacja za relację z Etny:

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Przekonałaś mnie

Na razie tylko biebrznięcie - połączone z "tratwingiem" wyglądało tak:
1. świt nad Biebrzą;
2. wehikuł biebrzański;
3 i 4. lasobagna biebrzańskie












Mieliśmy w planach obserwację ptaków jeszcze przed świtem, niestety, ze względu na nieporozumienie z przewodniczką, poszliśmy sami w interior.
Potem chodziliśmy po ścieżkach (wyłożonych deskami) na bagnach, a raczej nad bagnami. Chodziliśmy głównie w deszczu, deski były mokre i śliskie, było zabawnie. Znaleźliśmy (po zapachu ) truchło łosia...
Zaplanowaliśmy też spływ tratwą, raz - że kajakami można w wielu miejscach, a tratwą to już nie, a dwa - część uczestników wycieczki ma pewien nieuzasadniony "wodowstręt". Tratwę odpycha się dwoma żerdziami, jedną - oczywiście - zaraz złamaliśmy... To był krótki odcinek - płynęliśmy ponad dwie godziny. Właściciel tratwy zeznał, że on ze szwagrem robi to w pół godziny, ale kiedyś parze w podróży poślubnej zeszło ponad dwa dni... W takiej tratwie można nocować, można też na dachu rozbić namiot. Można też oddać się konsumpcji... nie tylko kanapek .
Nie wiem, czemu te foty są wklejone "bokiem", ale tak wyszło...

Relacja z Biebrzy zamieszczona znienacka w podsumowaniu rocznym kolegi Kefira

Tratwa była kiedyś moim marzeniem turystycznym, po tym, jak przeczytałam reportaż właśnie z Biebrzy (nawet dzwoniłam do redakcji do autora o coś zapytać). W końcu nic z tego nie wyszło, a ja zaczęłam jeździć w góry. Teraz kuszą mnie trochę kajaki - czytałam świetne relacje na niemieckim forum o wielodniowych wyprawach po polskich rzekach.


bo ich nie obróciłeś przed załadowaniem do Fotosika , podpowiem, w którą stronę - w prawo

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists