Forum portalu turystyka-gorska.pl

W połowie sierpnia robię skok w rejon Dachsteinu,w planie dwie:
-Jubiläums Klettersteig
-Ramsauer Klettersteig
Na włoskie ferraty zapuszczę się w przyszłym roku,to i może będę mogła porównać,póki co bardzo mi się to spodobało,a że wspinać to się już raczej nie będę w górach to połażę przynajmniej po ferratach.
Ciekawa jestem jak wygląda sławietny Johann,czytałam trochę o tej ferracie,wszędzie w zasadzie piszą to samo,że największe trudności na początku,spotyka się wiele osób,które już tam zawracają,bo nie mają siły pokonać tego miejsca...Nie żebym się na to porywała,ciekawa jestem.

Grubyilysy,faktycznie sam początek tej drogi miażdży?

_________________
"Ja akurat marzenia górskie mam pod powiekami,to jest mój oddech, moje życie" - Wojtek Kurtyka

Jest to zwyczajnie mądrość zrobienia tej ferraty, start pełni rolę "filtra" dla tych którzy próbują porwać się z "motyką na słońce".
Ferrata jest wymagająca siłowo (odcinki D - także wyżej, na ogół długie ciągi C i C/D), wytrzymałościowo (jest dość długa, ok 4h ferraty raptem z dwoma miejscami gdzie się da "zjeść kanapki", a tak ciągi trudności), oraz psychicznie (widziałem w życiu wiele luf, ta na Der Johann była z nich wszystkich chyba "najmocniejsza" - miejscami stoisz na prętach i trzymasz się prętów wbitych w ścianę a pod nogami 500m luftu.
Co do startu - to jest skośny trawers "na prętach" w nieco odwieszonej od pionu ścianie. w efekcie przypomina nieco podciąganie na drążku . Ja przeszedłem dość gładko i nie poczułem ryzyka odpadnięcia, ale jednak jestem wspinaczem który te V+ pokonać potrafi. Do tego przyznam że wpiąłem się w linę dopiero jakoś nad drugą czy trzecią kotwą, wolałem przejść przewieszony odcinek szybko tracąc jak najmniej sił, oszczędzając na asekuracji.
Natomiast przyznam że jak podszedłem pod drogę i obejrzałem z dołu jak ona prowadzi, a pokonuje wprost południową, pionową ścianę Dachsteinu, nieco z boku głównego spiętrzenia, to mi całkiem spora gulka stanęła w gardle .
"Mądrość" tego raczej krótkiego odcinka E jest taka, że jest rodzajem sprawdzianu gotowości i fizycznej i psychicznej na pokonanie całej reszty. Przy załamaniu pogody jest to niezła pułapka.
Poza tym - ubezpieczenia są OK, brak run-outów powyżej 5m więc nic tylko napierać do końca.
BTW. Tak naprawdę Der Johann to był mały kompromis po rezygnacji ze zmierzenia się z Seewand . Seewand to musi być dopiero batalia, jest dłuższa, run-outy do 10m, miejscami "trudności trawkowo-błotne", kluczowe trudności D/E na samym końcu ferraty, po pokonaniu 700 metrów w pionie , co gorsza po skończeniu ferraty nie można tak zwyczajnei paść na pysk tylko trzeba sobie jeszcze podejść godzinkę do schroniska . Podobno to wszystko zrobiono zupełnie celowo. Trupy też już były.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Dzięki za wyczerpujące wyjaśnienie
Dla mnie ferraty to dopiero odkrycie,zainspirowane z głupia fart książką,którą dostałam w prezencie:
http://www.wspinanie.pl/serwis/200707/1 ... lomity.php
i taką:
http://www.sp.com.pl/Sklep.php?q=%3DTPA0AF001
Wybieram sobie takie na własne możliwości póki co,podpowiada znajomy,świetny wspinacz zresztą po tej na Prisojniku to zweryfikowałam nieco teorię na temat kondycji mojej,która ogólnie jest świetna,ale po tej ferracie miałam dosłownie zakwasy i byłam zmęczona..to jednak nieco inna forma ruchu niż napieranie po pagórach w każdym razie fajna sprawa i jak tak przeglądam obie ww pokazane lektury to jest co robić i w czym wybierać

_________________
"Ja akurat marzenia górskie mam pod powiekami,to jest mój oddech, moje życie" - Wojtek Kurtyka

A może wynika to w głównej mierze z rodzaju skały W Dolomitach skała jest dużo bardziej krucha niż w innych częściach Alp, więc i łatwiej jest znaleźć naturalne chwyty i podparcia. Na gładkich i pionowych ścianach gór Austrii bez tych dodatkowych metalowych ułatwień chyba przestało by to być już kletersteigiem, a zaczęło zwykłą wspinaczką dla najlepszych.

Co nie zmienia faktu że po tych kilku przebytych ferratach zgadzam się z opinią że Austriacy duzo częściej od Włochów prowadzą linie swoich ferrat "na azymut"...

_________________
Czasem wystarczy przestać pragnąć jakiegoś marzenia, aby sprawić żeby się ono spełniło...

Muszę spróbować jakiegoś kleterstiega dla porównania bo wersja włoska bardzo mi leży. Żeby zrobić grań czy ścianę czasem się kluczy i kluczy ale chyba o to chodzi, żeby wybrać drogę a nie lecieć na wprost. Ale może się mylę.

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

E, skałą w Dachsteinie jest na ogół bardzo dobrze urzeźbiona. Miejscami jest też podobno krucho, ale Der Johann jest idealnie lita. Poza tym na pewno dałoby się wynaleźć dużo prostszych linii, tymczasem w rejonie zdecydowanie dominują ferraty z wyceną najmniej D.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Po miesiącach pracy i biegania uznałem, że zasłużyłem na pewną odmianę, i w nagrodę za biegowe "życiówki" wybrałem się w czerwcu na weekend w Alpy austriackie. "Zagłosowaliśmy" na (czyli kolega wybrał) "Konigsjodlera".
W świetnym, choć uprzednio nieznanym towarzystwie, po nocy spędzonej w aucie, zaatakowaliśmy w mżawce tę rzeczywiście piękną grań. Niestety, pogoda nieco pokrzyżowała plany: droga zejściowa, latem pewnie dogodna i bezpieczna, wciąż była pełna stromych, pokrytych śniegiem odcinków, narażona na spadające kamienie i inne "atrakcje". Toteż po ukończeniu właściwej ferraty, pełnej stromych i eksponowanych odcinków, zdecydowaliśmy spędzić noc w wysoko, bo prawie na 3000 metrów n.p.m., położonym schronisku. Na nasze szczęście czynnym, bo z czasem pogoda zaczęła się wyraźnie pogarszać, zaczął zrazu prószyć delikatny śnieg, później napadało pewnie z 15 cm świeżego puchu. Odwrotu tą samą drogą woleliśmy raczej uniknąć, gdyż wiązałby się on zapewne z koniecznością zjazdów na linie i innymi karkołomnymi i czasochłonnymi czynnościami. Po nieprzespanej nocy w aucie i ponad 7 godzinach górskiej akcji, pokonaniu pewnie z 1900 metrów deniwelacji, zasłużyliśmy na mocny sen. Sen był tym lepszy, że wszyscy czterej jak jeden mąż po ciemku się kładąc nie zauważyliśmy, że przemyślni Austriacy napisali na kocach z jednej strony "nogi", z drugiej "głowa", no i zrobiliśmy wszyscy odwrotnie
Sama ferrata jest świetnie ubezpieczona, śmiało poprowadzona. Idzie zwykle ostrzem grani. Najbardziej emocjonujący fragment, wspinanie po niezwykle stromej i pięknej ścianie, znajduje sie właściwie pod koniec drogi. Idąc tam, byliśmy już nieco wypompowani a skała zaczęła się tak jakby wyladzać W niedzielę, po nocy w schronisku, zmuszeni byliśmy wrócić "na ziemię" nieco dookoła, brnąc w głębokim i ciężkim śniegu, zapadając się weń tak jak nogi długie, zmuszeni wypatrywać we mgle właściwej drogi, klucząc, i trawersując lawiniaste zbocza. Czekany i raki trzymaliśmy w pogotowiu. Po zejściu poniżej linii śniegu czekała nas nieprzyjemna mżawka. Przemoknięci, zmęczeni ale zadowoleni dotarliśmy do samochodu. "Konigsjodler" to bardzo fajna wycieczka na weekend

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

wybieram się w Alpy Julijskie gdzie pierwszy raz będę miał styczność z ferratami. Zawsze robiło to na mnie niesamowite wrażenie i chciałem przejść coś takiego ale ten Konigsjodler to mi kory wybił Niezła masakra. Jak na razie to nie byłbym w stanie czegoś tak trudnego przejść. Może z czasem jak będę chodził na coraz trudniejsze to się zdecyduję. Szkoda że u nas czegoś takiego nie ma. Może Słowacy w końcu zrobią bo plany już dawno były

_________________
Galeria zdjęć

Konigsjodler to "nówka", w Julijskich znajdziesz starsze, prostsze (chyba że wybierzesz się na włoską ich stronę), ale nie mniej interesujące i piękne.

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

W sierpniu 2006 roku były próby. W Dolinie Kieżmarskiej. A dokładnie w schronisku. Na tym Forum występuje jeszcze kilku świadków tych wydarzeń.

Te, Sąsiad, kiedy to się masz zamiar wybrać ?

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Ech, młodość...

No? Kiedy?

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

Czas do niej wrócić ...

Sierpień.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Będzie powód, żeby na Oziego nie jechać.

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

Racja. Zamiast tego możemy sami ryknąć War Pigs wśród okopów i zasieków w Alpach.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Idę po Hepatil.

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

No to przeszedłem... pół Konigsjodler..
Za to w obie strony .
Jak się nietrudno domyśleć nastąpił wycof z połowy tą samą drogą, zasadniczym powodem (były i inne) były warunki i niepewność co do drogi zejściowej która "na oko" wydała mi się bardziej niebezpieczna od samej ferraty z powodu dużej ilości śniegu. Napiszę pewnie później coś więcej.
Generalnie - niezła wyrypa bardzo ciekawą granią. Chociaż "tylko D", to jednak 1700 mh ferraty czyli jak się można doliczyć około 1000 wspinania i 700 zspinania, co niekoniecznie jest łatwiejsze. Doszedłem do połowy ale po tym co zobaczyłem i "całościowo" na pewno jest znacznie bardziej wymagająca od Der Johann.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

grubyilysy kiedy byłeś?

Byłam na Konigsjodlerze dwa tygodnie temu.Przeszłam cały.Ale do Matrashaus nie doszłam z powodu...braku czasu.Koniec ferraty zastał mnie grubo po 17tej.Faktycznie długa aczkolwiek technicznie łatwiejsza (dla mnie) od Johanna.Nie ma nigdzie przewieszki:)
Droga zejściowa faktycznie trudna.Nie bez powodu oznaczona ,,Nur fur Geubte"=tylko dla doświadczonych.Początek zdradliwym piarżyskiem,kilka razy pojechałam.Potem wysokogórski szlak.A potem podejście prawie pod początek ferraty -na przełączkę i zejscie do Erichhutte tym samym szlakiem co wejście.Schodziłam ostatnia, ci którzy szli za mną spali chyba w schronisku.Zdążyłam do autka przed nocą ale była to pierwsza ferrata która mnie fizycznie pokonała.Tym bardziej że dzień wcześniej prowadziłam i spałam nie za wiele.
Szłam sama-moja kumpela zrezygnowała na początku.Ale ludzi było trochę tak że nie czułam się jakoś specjalnie osamotniona:)
Ale czego się nie robi dla spełnienia marzeń.W zeszłym roku pod tą feratką przesiedzieliśmy tydzień czekając na pogodę.Nie udało się.Jak się nieznacznie wypogodziło to tak wiało że na grani nie było czym oddychać.Zeszliśmy.

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

Dokładnie w ten wtorek. Rzeczywiście jeszcze w poprzedni na HochKonig były idealne warunki: zero śniegu i dobra pogoda - widziałem to z okolic St Johan im Pongau. Niestety w poprzedni weekend było głębokie załamanie pogody i w górach spadł śnieg, nawet całkiem sporo śniegu. Sytuacja poprawiła się na okres wtorek-czwartek, zrobiło się cieplej przy znośnej pogodzie i pewnie nawet gdybym zaatakował w środę to już by było znacznie lepiej, ale niestety tak się nie stało. Nieco żałuję...



Nie nie - przeszłaś, więc to Ty ją pokonałaś, to jak się czułaś po fakcie ma jedynie znaczenie wtórne. Ja miałem plan jeszcze wejść na szczyt, ale musiałem odpuścić wszystko, jednak gdybym przeszedł chociaż samą ferratę do końca, jakoś nie miałbym tego kaca moralnego, który mnie teraz męczy, mnie ferrata pokonała faktycznie.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Też miałam plany szczytowe-musiałam odpuścić bo zrobiło się ciut późno a to dodatkowa godzina-z drugiej strony bułam ,,ciut"padnięta
Nam się w zeszłym roku też nie udało, straciłam tydzień urlopu, zrobiliśmy dwa podejścia pod ferrraty -jedno 900 m pod Konigsjodlera, drugie 1200 m pod krótką ferratkę z Saalfelden.I ani jednej ferraty.Za to kondycja na Grossglocknera była jak znalazł:P
Tak że jeszcze na pewno zdążysz:)
Teraz czekamy na weekendową dobrą prognozę pogody i ruszamy na Zugspitze razem z Jubilaumsgrat:) Ze zdolego śląska mamy jedyne 600 km.

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

Ech, zazdroszczę, że masz jedynie 600 k pod Zugspitze. Gdy w zeszłym roku ruszyliśmy z Warszawy na Konigsjodlera, jechaliśmy - fakt, że nie najkrótszą trasą - zdaje się około 14-15 godzin... szczęśliwie jednak szlak rzeczywiście wynagrodził trudy podróży i nieprzespana noc, nawet jeśli pogodę mieliśmy tam wredną. Ech, wybrałbym się w te okolice raz jeszcze...

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

Ale za to do Warszawy mam daleko:P
Apropo Konigsjodlera-jak schodziłam byłam tak padnięta że mówiłam sobie:nigdy więcej na tą ferratę....a teraz mam ochotę tam wrócić:)
Pod jednym warunkiem-więcej spać niż 3 godziny:)
no i też nie jechałyśmy krótko-próbując ominąć korki weekendowe pod Pragą, 700 km jechałyśmy 10 godzin z hakiem

Rozchmurz czoło, narodowy program budowy autostrad na pewno wkrótce przyspieszy. Pozostaje się jeszcze dogadać z braćmi zza południowej granicy by jakoś połączyć np polskie i słowackie jedynki i może zejdzie się niżej 10h z Warszawy do Mulbach am HochKonig. Z tego co widziałem nad Zwardoniem po polskiej stronie coś tam kopią w ziemi, ale nie wiem czy chodzi o dojazd do Zliny, czy raczej o zasilenie kasy lokalnych firemek budowlanych, bo powstają głównie mostki i krótkie odcinki podwójnej przedzielone nitkami szos (o drodze po stronie słowackiej pozostaje zamilczeć). W samym Zwardoniu będzie można się zatrzymać i posilić świeżymi owocami w terminalu wybudowanym niby dla służb celnych tuż przed wejściem do Unii, obecnie wynajmowanym na straganiki dla lokalnych rolników (taka polityka pro-regionalna).

EDIT
Właśnie sprawdziłem, moje marzenia mają się ziścić w 2018 roku. Czyli nasze wnuki na pewno to zobaczą na własne oczy.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Autostrada_D3_(Słowacja)

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

"wkrótce" okazuje się kluczowe, bo bym najchętniej pojechał tam lub siam choćby w kolejny weekend. mógłbym spędzić i 20 h na tyłku, byle znaleźć kogoś, kto mnie tam lub siam zawiezie. na razie pracuję nad "niegórskim" bratem - może uda mi się go przekonać na małą wycieczkę samochodem

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

coś w tym jest.......
i co z tego że jest samochód jak prognozy weekendowe kiepskie:(

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

a wiecie że są F-KLETTERSTEIGI?
http://www.youtube.com/watch?v=CXfiNSu7Gzg

ta na szczęście ma tylko wariant F

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

Po polskiej stronie droga szybkiego ruchu od Żywca do granicy jest prawie gotowa.
Brak tylko bagatela odcinka kilku km pomiędzy Cięciną a Milówką w tym jednego tunelu.

Prace przy obwodnicy Bielska i trasie Bielsko- Żywiec też cały czas trwają i tam coś się intensywnie dzieje.

Po słowackiej stronie od kilkunastu lat stoi jeden wysoki wiadukt. Po jego wybudowaniu wszelkie dalsze prace zamarły i nic się nie dzieje.

Na dodatek już blisko Czadcy droga się miejscami obsuwa.

Jest tam zakaz jazdy ciężarówek i pojazdów pow. 7 t.

Ja to bardziej liczę na wybudowanie A1, ponoć odcinek przez środek GOP (od węzła Sośnica do węzła Maciejów) mają już oddać w połowie września, a kolejny w okolice Pyrzowic - do końca roku.

Jak się wreszcie połączą z autostradami czeskimi to ze Śląska będziemy mieć znacznie bliżej na południe.

Pozdrowienia

Basia

Nie jestem jakimś idealistą i darcie łapami po stalówce na ferratach uważam za dość normalne i naturalne, ale to jest już jednak profanacja w czystym stylu. Już Der Johann budził moje mieszane uczucia, ale jednak sceneria i rzadko spotykana ekspozycja uzasadniały zrobienie tej "drabiny" na południowej ścianie Dachsteinu.
To tutaj odbieram jako wręcz odrażające: darcie na łapach trzymających się stalówki w małym przewieszeniu. Czym to się różni od wychodzenia na linie na sali gimnastycznej? Dla mnie zwykły przykład jakiegoś złego kierunku w idei tworzenia klettersteigów, coś jakby bywalcy klettersteigów poczuli potrzebę przejścia mocniejszych trudności niż E, ale nie mając żadnego związku ze wspinaczką i nie mając pewnego naturalnego dla tej - jednak jak dla mnie najszlachetniejszej - formy górskiej aktywności poczucia estetyki poruszania się w skale, postanowili zrealizować ją w sposób widoczny na tym filmiku, zamiast zrobić w tym miejscu zwyczajnie niewątpliwie skrajnie trudną, ale za to całkiem ładną drogę wspinaczkową.
Jak dla mnie zły kierunek, przynajmniej w tej realizacji, może są jakieś bardziej udane (bo w końcu są też i G-Klettersteigi, tylko nie umiem podać żadnego przykładu). I Johann i KonigsJodler a nawet SkyWalk którego nie dotknąłem wprawdzie, ale widziałem z bliska są OK, a nawet bardzo ładne.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Aż tak bardzo nas nie lubią? Dziwne, przecież na winietkach dość szybko by się im zwróciło.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

w samym Salzburgu jest też godzinna E-ferrata.Prowadzi z dworca do zamku,nazywa się City Wall:) Niestety nie byłam

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

Gruby, co do tego filmiku to absolutnie się z Tobą zgadzam z pewnym zastrzeżeniem. Ta ferrata to nawet spoko, bardzo fajna i niechby była, jednak widocznie przerastała umiejętności kolesia na filmie... Jeżeli ludzie będą ją pokonywali powiedzmy klasycznie (czyli bez łapania stalówki) to będzie dobrze.

_________________
Zesraj się, a nie daj się...