Forum portalu turystyka-gorska.pl

Heh, może to ta szałwia, co nad nim zwisa, bo to on, Zefir .
Ale muszę przyznać, że jest twardy, w największy upał leży na zewnątrz, podczas gdy drugi kot jak nieżywy gdzieś w mieszkaniu.

Nie wiem dlaczego z Zefira uparcie robię kocicę, chyba przez ten róż

Może ma jakichś egipskich przodków

_________________

Po cyckach myślałam,ze ona.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Najlepiej wykorzystana akcja Dwie Godziny Dla Rodziny Co prawda podobno nie powinny się należeć z racji niemania ślubnego i dzieci, ale przecież rodzina niejedno ma imię
Las o tej porze dnia puściutki, nie wylegli jeszcze popołudniowi pofajrantowi spacerowicze, biegacze nie zdążyli dobiec, temperatura i brak nasłonecznienia idealne. Pełen luksus

_________________
Kozica nizinna wędrowna

Uszko klapnięte, czy dziabnięte?

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

To jest Fighter i zawsze idzie na maxa - walczył gdzieś o przekazanie swoich genów. Potem trafił do zamknięcia bo agresję zaczął przekładać na rowerzystów. Po około siedmiu latach niewoli coś mu się chyba poukładało w głowie bo biega już swobodnie. W ostatnim czasie niestety ugryzł sąsiadkę jadącą na rowerze (po prawie trzech latach swobody) i nie wiem co z nim teraz zrobić. Jak trafi do kojca to niemiłosiernie wyje więc siedzi w domu

Może sprocket73 coś doradzi
Wpatrzony w fotografa jak w obrazek ale na żywo chyba bym się go bała.

Mieliśmy w pracy kiedyś takiego psa. Każdy rowerzysta jego. W końcu ktoś się wkurzył i policję na nas nasłał.
A psa ktoś otruł. To chyba nie do oduczenia.
A jakieś większe ogrodzenie nie wchodzi w rachubę?

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Że ja? Nie mam kompetencji, żaden ze mnie psi psycholog. Na szczęście nigdy nie trafił mi się pies agresywny w stosunku do ludzi. Strzępek zawzięcie gonił za sarnami. Nie było sposobu, żeby go tego oduczyć. O ironio, żadnej nigdy nie dogonił, a sam poległ podczas gonienia.

_________________
SPROCKET
https://picasaweb.google.com/107852838183145186231

Nasz to traktował jako sport. Wywrocił i już go człowiek nie interesował. A był to taki typu myśliwskiego duży pies w ciapki.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Chyba chodzi tu o kwestię instynktu łowcy jedzie jakaś "ofiara" na rowerze, to trzeba złapać Mój kiedyś też próbował dwukrotnie skoczyć na przejeżdżających szybko rowerzystów, ale na tych jadących z naprzeciwka i z przeciętną prędkością nie reaguje. Generalnie można ćwiczyć z psem zachowanie w stosunku do rowerzystów, wystarczy poprosić kogoś znajomego z rowerem, żeby przejeżdżał obok psa, skupić w tym czasie uwagę psa na sobie, za dobrą reakcję nagrodzić, a za złą odciągnąć, powiedzieć "źle", "nie wolno" (w zależności od tego jak reagujemy na złe zachowanie) i po pewnym czasie powinno pomóc.
Raz podczas uczęszczania na szkolenie właśnie było ćwiczenie z przejeżdżającym obok rowerem, bo to dość częsty problem

_________________
Jeśli są zasady, to nie ma kwasów.

My przez kilka miesięcy mieliśmy takiego:
codziennie przychodził na 9 do pracy wprost z ulicy, kładł się w przejściu, by mieć oko na wszystko (trzeba było dawać krok nad nim), i tak "pracował" do 17. Wychodził ze wszystkimi i udawał się nie wiadomo dokąd. No i w przededniu naszej firmowej przeprowadzki poczuł chyba, że to koniec, i odmówił wyjścia z pracy. Wszedł na piętro, gdzie nigdy nie wchodził, schował się w ubikacji za muszlą i za żadne skarby nie chciał stamtąd wyleźć. Był tak zestresowany, że bałam się, że mnie kłapnie zębami przy próbie wyciągania. Podjechał akurat kolega i we dwójkę daliśmy radę, ale łatwo nie było i wolałabym nie pamiętać chwil, gdy "dyrektor" uciekał przed nami po całym biurze, przerażony, z podkulonym ogonem.

Wyjść musiał także dlatego, że na noc przychodziła ochrona, a on nie lubił obcych w swoim biurze, listonosza nawet wpuszczał, gorzej zaś było, gdy ten miał wychodzić.

Po tym incydencie zasięgnęliśmy języka w okolicy. Okazało się, że "dyro" miał stałe lokum w domu jakiś ludzi kilka ulic dalej. Rudy mieszaniec, lekko kudłaty, średniej wielkości i mocnej budowy, z mądrą, pewną siebie mordką.

Pogadaj z tą babką mnie swego czasu baardzo pomogła. Mnie akurat doradzała w sprawie niszczenia mieszkania przez psicę ale efekt przerósł moje oczekiwania. https://www.jb-szkola.pl/szkola

Ja myśle, ze tutaj można by się zastanawiać nad ułożeniem psa gdyby ten miał rok, a nie teraz gdy ma tych lat trochę.
Nic z tego nie będzie.

Poza tym tutaj nie chodzi o to by tego nie robił, bo on tego nie robi, tylko mu się "zdarzyło", tylko chodzi o to żeby mu zaufać.
Ja mogę próbować zaufać psu jak go wyrzucę na ogródek, ze mi nie zdrapie drzwi. Mimo, że mu się "zdarzyło". Mogę jakoś starać się nie dopuszczać do sytuacji, które mogą sprzyjać temu incydentowi, np. szybko go wpuścić, jak ktoś odpala fajerwerki i starać się pokazać psu, ze wchodzę na strych, bo wiem, ze on może się domagać towarzyszenia mi. Nie mniej jednak wszystkiego przewidzieć nie jestem w stanie i liczę się z tym, ze drzwi będą podrapane. Mogę starać mu się zaufać, bo to są tylko drzwi. Ty się z tym liczyć nie możesz. Nauczyć go niedrapania się nie da. Bo co będę codziennie się z nim bawił w odpalanie petard i jak nie podrapie to mu podam smakołyk?

Mój pies ma taką wadę, która nam strasznie się dała we znaki, że okropnie rozpacza jak się go gdzieś zostawi poza miejscem zamieszkania, choćby na parę minut i choćby na parę metrów. Nie da się pójść z dzieckiem na plac zabaw i psa zostawić za ogrodzeniem, bo mimo, ze nas widzi, to płacze przeraźliwie. To jest OKROPNE! Efekt był taki, ze pies sam sobie szkodził. Zamiast poleżeć sobie na podwórku i przespacerować się gdzieś, to siedział w mieszkaniu.
Walka z tym była bezcelowa. Zostawiając go przed sklepem, byłem bardziej niż pewny, ze po paru chwilach znajdzie się ktoś, kto przyjdzie psa pocieszać. Tym bardziej, ze nas pies ma swój urok (teraz już nie, ale wcześniej byłem wielokrotnie zaczepiany, a jaka to rasa, a jaki piękny, a jaki lisek!, wystarczyło się znaleźć w nowym miejscu). No a dla niego to w to mi graj. Przychodzą głaskają, pocieszają, rozmawiają, współczują. No to jak tutaj nie rozpaczać, skoro efekty tej rozpaczy są takie fajne?!

W Twoim przypadku pies za ogrodzenie i nie da się inaczej. Może udałoby Ci się wydzielić mu jakiś kawałek ogródka? Tak by miał miejsce na bieganie.

_________________

JM napisał(a):

(...) nigdy nie miał zaufania do "zawodowych intelektualistów", jak mawiał. Twierdził, że wiedzę zastępują erudycją, a intelekt spekulacją słów bez znaczenia.

Na dużym kojcu się pewnie skończy, bo do małego pies już nie będzie chciał wrócić po kilku latach swobody. W ułożenie psa liczonego na około 80 lat ludzkich nie wierzę. Prędzej zostanie bezzębny a wtedy niech kąsa

Mamy psa w typie PON. To jest dopiero model - brama otwarta cały czas, a on się nie szwenda nigdzie! Poprzedni ciągle nam zwiewał.
Nie masz płotu wokół posesji?

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Znajoma wyprodukowała taki rysunek.



Poniżej etapy powstawania.









Co sądzicie?
Mnie się podoba

Rysuje od trochę ponad roku, samouk. Strzępka i Tobiego narysowała na podstawie zdjęć. Nawet idzie odróżnić który jest który
Jakby ktoś chciał zamówić u niej portret swojego zwierzaka, to można kontaktować się przez profil na FB https://www.facebook.com/nefkacolor/

_________________
SPROCKET
https://picasaweb.google.com/107852838183145186231

Po roku nauki? Rewelacja!

_________________

Widać utalentowana

_________________
SPROCKET
https://picasaweb.google.com/107852838183145186231

_________________
blog | 500px

"W warunkach normalnych najwięcej pomaga technika. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych najważniejszy jest hart ducha." - Walter Bonatti

albo kot nie ma węchu, albo kapcie nowe, nieużywane

A może po prostu znam zasady higieny osobistej?

_________________
blog | 500px

"W warunkach normalnych najwięcej pomaga technika. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych najważniejszy jest hart ducha." - Walter Bonatti

sprocket - super portrety!
m_s zdjecie rewelacja Mi zdjęcia zwierzaków nie wychodzą w ogóle, za szybko się ruszają zwierza

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

A u mnie trochę ostatnio popadało. Krople deszczu na liściach mogą być fascynujące!

Szczyt weszednięty, piona!



@saxi, koty jak zahipnotyzowane Potrafią się sobą zająć, psy pod tym względem są bardziej żądne uwagi, przynajmniej nasz

_________________

Ładne zdjęcie, i widać, że pies szczęśliwy!


Ja to nazywam treningiem uważności .
Rzeczywiście kot potrafi usiąść gdzieś i patrzeć, i tak spędzić kwadrans. Najśmieszniej jest, gdy czasem którego kota szukam, w końcu patrzę, a on siedzi sobie w kącie i patrzy. I pewnie myśli, czemu ci ludzie tacy neurotyczni ...

Moja sobotnią noc tłukła się w szafie, rano patrzę miska pusta, może bez żarcia jej się nudziło, ale jak pół niedzieli przesiedziała nadal w tej szafie patrząc w jedno miejsce, coś mnie tknęło. No co? Siedzi tam myszka. Mała śliczniutka. Mam łapkę eko, więc się skusiła na suchy chleb i wypuściłam w świat. A kotka - niby wiedziała, że temu stworzeniu nie wolno łazić po domu, ale nie bardzo wiedziała co z nim robić

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Dzięki saxi Psica co prawda interesowała się głównie gryzieniem badyli i polowaniem na motyle, ale przynajmniej rozładowała energię i później do końca dnia już spała.

Na bank

No to mysz miała szczęście. W moim rodzinnym domu, gdzie do niedawna były dwa koty, by to nie przeszło, oj nie.

_________________