Forum portalu turystyka-gorska.pl

Wiesz chyba masz jednak rację. Niby zazdroszczę bo zawsze chciałem misia w Tatrach zobaczyć ALE w podobnej sytuacji to bym "robił w pory" i zawsze podświadomie bałem się "wlezienia" na misia bez szans ucieczki. A że trochę się kiedyś chodziło po i po za szlakami więc to ryzyko było realne.

Jedynego "misia" w Tatrach widziałem w muzeum TPN.
Jest tam takie ogromne wypchane "bydle". To podobno dokładnie ten, który bardzo dawno temu utonął w stawie (albo to było Morskie Oko albo Czarny Staw Gąsienicowy, nie pamiętam) gdy się pod nim lód załamał. Sądząc po wielkości stworzenia nie dziwię się, że lód puścił ...

Podejście na Rysy grzędą przy akompaniamencie lawiny kamiennej schodzącej z Wołowego Grzbietu we wrześniu i oczywiście "niespodziewane" wyjście na grań północną tamże

Też to wiedziałam

I nie zapomnę niewinnej chmurki, z której sypnęło gradem gdy wchodziłam na Czerwoną Ławkę. Na dodatek nie było możliwości szybkiego pokonania przełęczy, bo był zator.

_________________
"Wchodzimy, i gromem stajemy rażeni,
Nie wiedząc: czy zostać? czy wrócić? czy iść?...
Tam w smugu ruchomym grającej zieleni,
Przelewa się niebo, obłoczkami pieni
I szumi jak wiatrem kołysany liść..."

Najpiękniejszy dla mnie był wschód słońca na Połoninie Wetlińskiej w kwietni br. Nigdy nie zapomnę burzy podczas schodzenia ze Smereka i tego czystego nieba po niej. A wyjście 29 grudnia 2006r. do Chatki Puchatka z Brzegów Górnych, wędrówka jak w mleku, zamarznięte picie w plecaku i ośnieżone brwi i włosy, a później ciepły piecyk w schronisku też były super

_________________
żeby mieć duży mózg i od razu od tego nie umrzeć potrzebna nam jest twarz.

HzG Lipiec 2006

_________________
Pozdrawiam
Jacek


___________
..Umiem być ciszą, Kończę się w twoim śnie, Ostatnie echo jest ciszą to miejsce gdzie kończy się twoje spojrzenie..

-zejście z Czerwonych Wierchów do Kościeliskiej przy odgłosach zbliżającej się burzy

-wejście na Zawrat od Gąsienicowej, lekka obawa w kilku miejscach na tym szlaku i radość kiedy znalazłam się na Zawracie

-szlak na Wołowca przez Rakoń, przepiękne widoki bajeczna pogoda.

-A z tych niezapomnianych i jednocześnie nieprzyjemnych to majowe zejście z Przełęczy pod Kopą Kondracką, które skończyło się na otarciu ręki i nogi... .

_________________
A my zmieniliśmy jawę w sny
Jesteśmy jak rosa, jak pył!
Ukradliśmy siłę gwiazd
I dla nas zatrzymał się czas

Nooo...tak energetycznie

_________________
Jak mówię,że wybaczam to nie znaczy,że zapomnę.

http://chomikuj.pl/hania.ratmed
http://7000.pl/index.php?page=wyprawy&o ... p=himalaje

Niezapomnianych było (jest) wiele, wiele imprez w schroniskach.....
Ale tu w szczegóły już wchodzić nie będę...

W sunie dla mnie każda chwila spędzona w Tatrach jest sama w sobie niezwykła ALe najbardziej mi chyba zapadło w pamięci zdobycie pierwszgo dwutysięcznika i pierwszy szlak tatrzański-co prawda było to 4 lata temu ale pamiętam jak dziś

_________________
www.forumgorskie.fora.pl
www.tatrzanski-blog.blog.onet.pl

Pozdrawiam

niesamowite chwile w górach, hm ... Tatry - sezon po trąbie; nie poznałem wejścia od strony Belej Vody - istna pustynia !!! spustoszenia na 200 lat

_________________
Blisko 40 godzin stał nad przepaścią i wystał sobie życie .

Wielkanoc i Wielka Sobota na wys. 4400 m npm. w Machermo w dolinie Gokyo w Himalajach. Łamanie się jajkiem przy śniadaniu, mazurek i swiąteczna serwetka na stole i ... zszokowani, gapiący się na nas nepalczycy

_________________
Pozdrawiam
Sylwek

http://www.modelarstwookretowe.pl/index.php?p=17

Jak dobrze pamietam z literatury( Jakubowski) to misiu- niedoszły łyżwiarz, utonał w Wielkim Stawie Polskim, po tym jak spotkał Marię Krzeptowska- zarządzająca wówczas schroniskiem w D5SP;) Chyba ze jeszcze inne misie sie topiły... Wśród niedzwiedzi też sa samobójcy;)


a co do tematu:
- misio w piatce -2001 ( ale nie utopił sie na mój widok )
- 6 kozic na szlaku na Posredniej Turni-2007
- rozmowy, "imprezy" w Murowańcu i starym Moku w kuchni- co roku:D

_________________
"Ku mej kołysce wiał od Tatr o skrzydła orle otarty wiatr..."

_________________
Dar mądrości - to przede wszystkim umiejętność panowania nad swoją głupotą.

GG 8660406
Skype justka1983

14 lipca 2007..jestesmy na swinicy shodzimy na zawrat,,,20 metrow od szczytu wypada kumplowi aparat i leci w dol...bardzo w dol...jest godzina 19:00..podejmujemy decyzje:schodzimy na dol ze szlaku..skaly opadajace ,slisko,ciagle mysl nachodzi czy zdazymy do schroniska w pieciu stawach...zejscie masakra,kurs skalkowy na cos sie przydal ale tragicznie bylo...pocharatane lokcie i stluczone ramie po opadajacych kamieniach ale aparat znaleziony,niewiele mu sie stalo caly bo byl w pokrowcu ...teraz trzeba zejsc do szlaku tylko gdzie on jest???ciemno sie robi a do schroniska jakies 40min..tylko gdzie szlak??z gory widac bylo go jak na dloni ale jak sie schodzi po lawinie kamieni gdzie przerastaja twoj wzrost to mozna sie pogubic...ale jest niezle po jakims czasie znajdujemy szlak...robi sie coraz ciemniejale jestesmy szczesliwi ze udalo sie wejsc na szlak....dochodzimy do schroniska godzina 22..zadowoleni ze sie wkoncu polozymy i cos zjemy..bylo niezle ..polecam na maślaka.....

_________________
Ponad szczytem..,...GG3804596

Słowacki Raj 1999r - 40km z czego 20 podczas burzy z gradem po drabinkach i w wodzie po kolana

Błąd się wkradł...

_________________
MOTYLA NOGA

Orla Perć z plecakiem transportowym. Wyjście do końca stało pod znakiem zapytania z powodu burzowej pogody. Było...jakby to powiedzieć...ciekawie, ale nigdy więcej z takim garbem.

_________________
keff79: Moje spostrzeżenia i analiza nieba z ostatnich trzydziestu jeden lat dowodzą, że w nadchodzącym półroczu pogoda będzie zmienna i może mieć coś wspólnego z tzw. porami roku (badania trwają).

Wiśnia jest wiśnia

Rok 2002. Idziemy z jakają ze schroniska w Chochołowskiej do Ornaka górami. Cały majdan na plecach, do przejścia duże kółko: Grześ, Rakoń, Wołowiec, Jarząbczy, Kończysta, Starorobociański, zejście przez Ornak. Wyliczyłyśmy sobie ambitnie czas na jakieś 10 - 11 godzin. No i przeliczyłyśmy się. Szłyśmy z tymi tobołami 14 godzin . Na Iwaniackiej był już półmrok, tylko księżyc w pełni nas ratował, bo latarki oczywiście nie było (porażka). Po drodze oczami wyobraźni widziałyśmy jelenie i niedźwiedzie ( nawet polarne ). Jeszcze wody zabrakło. Jak dopadłyśmy do potoku, to piłyśmy jak smoki wawelskie, no i od razu literek na głowę wylany. Jeszcze jakaja skręciła nogę mknąc ślizgiem po wystających korzeniach drzew. No, ale jakoś się w końcu dowlekłyśmy. Nigdy nie zapomnę świateł schroniska majaczących w ciemności. Bossski widok .
Wycieczka następnego dnia się zakończyła gipsem na nodze. A tyle było w planach

_________________
Gdzie mnie "zet" do gór wysokich...

http://pl.youtube.com/watch?v=57pqFpy2fBc

oczywiście to nie moje, znalazłem to w necie ... co o tym sądzicie. Niesamowite przeżycie ? przypadek? głupota ?

_________________
Show me the way to the next whiskey bar

łowcy huraganów?



- burza z gradem wielkości piłki pingpongowej na Zawracie
- śnieżyca i wichura na Babiej na początku listopada
- Czerwona Ławka w wieku 12 lat kiedy wielkiego obycia z Tatrami nie miałam
- samotne błądzenie w błotach Beskidu Żywieckiego podczas burzy z oberwaniem chmury w czerwcu tego roku
- Przełęcz pod Chłopkiem - ludzi, garstka, świetne widoki i niepowtarzalny nastrój zrobiony przez jednego gościa grającego na skrzypcach

- niesamowite wejście - Jagnięcy w 40-stopniowym upale (ja nie wiem jak ten szlak jest poprowadzony, że ciągle szliśmy w słońcu...)

_________________
"...góry wciąż obiecują to samo: zapomnieć, zrealizować się, być szczęśliwym. A życie upływa na przygotowaniach do tych cudownych chwil pełnych szczęścia."

http://picasaweb.google.pl/jaaga83

Każda noc spędzona w namiocie lub pod chmurą w dzikich górach a zwłaszcza wschód słońca na grani Konczeto.

5 godzinna intensywna burza + deszcz w nocy na Diablaku bez namiotu w śpiworze przy huraganowym wietrze . Bać sie nie bałem obserwowałem błyski a bylo je widać nawet nad Tatrami zresztą jak i wokół

_________________
Pier_ole nie robie - ide w góry

poczatki w gorach:
pierwszy samodzielny wyjazd z kolegami i Grzes,
zawrat w glanach i grad,
zabaczenie misia z ok 0.5km a strach jakby byl 2 m odemnie

Mam sen który śni mi się często ... doganiają mnie chmury a ja nie potrafię im uciec

_________________
Show me the way to the next whiskey bar

Myślę, że nigdy nie zapomnę pewnego przejścia przez Żleb Kulczyńskiego. W sumie na początku z pogodą nie było tak źle,ale bodajże po pierwszych łańcuchach zaczął padać śnieg i chwycił mróz. Początkowo nie chcieliśmy z tatą i kuzynem schodzić do piątki, no ale w takiej sytuacji pozostał jedynie czarny szlak z Koziego. W drodze po oblodzonym w niektórych miejscach i ośnieżonym żlebie spotkaliśmy starszego pana schodzącego nim. Okazło się, że miał mapę tylko okolicy doliny Gąsienicowej, bez zaznaczonego szlaku co piątki. Także zawróciliśmy go i poszedł z nami w górę jako, że było już bardzo blisko czarnego szlaku. Odsłoniły się widoki na zaśnieżone, pięknie wyglądające w słońcu Miedziane. Ów pan zszedł trochę prędzej od nas, także gdy wchodziłem do schroniska z kuzynem był już tam. Powitał nas słowami: Ci chłopcy uratowali mi życie. W życiu nie czułem się bardziej dumny. Bez fałszywej skromności

_________________
"mój mózg,to mój drugi ulubiony organ"/W.Allen/

http://gorywysokie.blogspot.com/

http://pionowyswiat.blogspot.com/

swego czasu miewałam podobną senną traumę - szłam przez ulicę, jechał samochód z dużą prędkością a ja nie potrafiłam dostać się na chodnik


sorry za ot

_________________
"...góry wciąż obiecują to samo: zapomnieć, zrealizować się, być szczęśliwym. A życie upływa na przygotowaniach do tych cudownych chwil pełnych szczęścia."

http://picasaweb.google.pl/jaaga83

Ja nie zapomnę pierwszego wejścia na Świnicę, burzy na Szpiglasowej Przełęczy i przy zejściu z Nosala jak porządnie było słychać huk pioruna niedaleko...

_________________
Dołem - wicher ciężkie chmury niesie,
O skaliste roztrąca urwiska;
Burza huczy po sczerniałym lesie.
I gromami w głąb wąwozów ciska...
A tam w górze, gdzie najwyższe szczyty,
Lśnią pogodne, jak dawniej błękity.

Adam Asnyk

W Pirenejach, przejście graniczne Andora z Francją, godzina 12 w nocy. Po przekroczeniu przełęczy ukazuje się taki widok: w świetle księżyca na horyzoncie czarne zarysy gór, pod naszymi nogami mgła w kolorze różowym, ponieważ pod nią jest miasteczko, którego światła nadają właśnie taki kolor. Niestety zdjęcia nie wyszły. Ale nasza ekipa stanęła i "rozdziabiła japy", widok jak z bajki. Po prostu nie do opisania, trzeba go zobaczyć, aby zrozumieć. Nie przebił go nawet wschód słońca z Mont Blanc - chociaż ustępuje tylko minimalnie.

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Pas de la Casa ? Latem czy zimą ?

_________________
GŚ TG

Lipiec

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Gradobicie połączone z burzą i deszczem. Spotkanie z tymi zjawiskami miało miejsce na Buczynowych. Niestety nie dało się uciec poniewaz z obu stron zrobił sie zator