Już parę opisów wycofania ze szlaku było. Ale może zbierzmy to w jednym miejscu. Napiszmy z jakich szlaków się wycofaliśmy i co ważniejsze umotywujmy to. Napiszmy z jakiej przyczyny zdecydowaliśmy się wycofać. Niech ten wątek nabierze charakteru edukacyjnego
Na ile to możliwe.
Na początek kilka moich odwrotów.
sierpień 2001
Zawrat
Wchodziłem sobie na Zawrat od strony Murowańca. Tak za Zmarzłym Stawem szedłem już w chmurach. Nie wiele było widać. Słyszałem tylko ludzi czekających w kolejce do łańcuchów. I nagle odnowiła mi się kontuzja w kolanie. Ból był dosyć mocny. Do góry to jeszcze mogłem iść, ale przy schodzeniu bolało mnie mocno. Do tego zaczęło jeszcze kropić. Zdecydowałem, że jednak zawracam. Z kontuzjowanym kolanem, po mokrych skałach nie chciałem iść dalej. A zapowiadało się jeszcze na większy deszcz. Zawróciłem wiec i doszedłem do Murowańca. Tu spotkała mnie burza. Gdy wydawało się już, że to koniec postanowiłem wrócić do Kuźnic. Nie mogłem do wieczora siedzieć w Murowańcu. No i w drodze powrotnej na Przełęczy między Kopami dopadła mnie jeszcze straszna ulewa. Byłem cały mokry a szlak zamienił się w potok.
Ale nie żałowałem, że zawróciłem. Gdybym tego nie zrobił burza spotkałaby mnie gdzieś pod Zawratem a ulewa pewnie na przełęczy lub już na zejściu. A z tym kontuzjowanym kolanem nie było by to zbyt bezpieczne.
wrzesień 2005
Rohacze
Mieliśmy zrobić sobie Rohacze od strony Wołowca, ale już na podejściu na Rakoń wiatr był już taki silny, że prawie zdmuchiwał ze szlaku. Nad Wołowcem natomiast kłębiła się czarna, deszczowa chmura, która nie chciała się rozejść. I zdecydowaliśmy, że odpuszczamy sobie Rohacze. Chodzenie przy tak silnym wietrze po grani i w dodatku po mokrych skałach było by raczej nierozsądne.
Z godzinę potem wiatr ustał a chmura się rozeszła, ale było już za późno na powrót.
Orla Perć
Od rana wyglądało, że się rozpogodziło więc postanowiłem wyjść ze schroniska w Piątce przed 7 rano i zrobić jak się da całą Orlą Perć. Wcześniej pogoda przez dwa dni była fatalna. Zdążyłem dojść do Zawratu i na przełęczy zaczęło padać. Nadciągnęły chmury i nie było już raczej szansy na ładną pogodę tego dnia. Jako, że założyłem sobie, że Orla tylko w ładną pogodę i przy suchej skale postanowiłem odpuścić i zawrócić. Chodzenie po Orlej przy mokrej skale, w chmurach i w deszczu nie jest bezpieczne ani przyjemne.
listopad 2005
Granaty
No i wejście na Skrajny Granat. Śniegu nie było, ale już po drodze okazało się, że miejscami na szlaku jest lód. Chcieliśmy jeszcze sprawdzić jak jest dalej wiec podeszliśmy trochę w górę od Czarnego Stawu Gąsienicowego w stronę Granatu. Tam dotarło już słońce więc była szansa, że lodu może nie być. Niestety słońce nie zdołało go roztopić a jeszcze wyżej spora część szlaku była zacieniona wiec na roztopienie lodu w ogóle nie było szans. Tak więc zawróciliśmy i po tym oblodzonym szlaku ostrożnie zeszliśmy na dół.
Chodzenie po takich oblodzonych szlakach jest wyjątkowo niebezpieczne.
Tego samego dnia wydarzył się ten wypadek na oblodzonym Kościelcu.
Zasadniczo wychodzę z założenia, że aby nie robić nic na silę. Góry były, są i będą. Nie teraz to kiedy indziej.
Lipiec 2005 - Orla Perć, szedłem od Zawratu i będąc na Koziej Przełęczy zacząłem tonąc we mgle więc ze strachu zszedłem do Piątki żółtym...
, a nad Czarnym Stawem pogranicznik "pocieszyciel dręczyciel" powiedział: dzieci ja tam 100x a dziś bym nie poszedł, szlak oblodzony...jeśli chcecie iść dajcie dowody, spiszę wasze dane aby w razie czego wiedział kogo powiadomić 
, pokazał mi przez lornetke plecaki i ortaliony pływające na stawie 
Z Kasprowego 7.40, wychodzimy, i 
