Po zaliczeniu małej kasacji sankowej -grypie, kilku zadrapaniach, dochodzę do wniosku, że dłuższa opieka nad dziećmi mnie zabije, dlatego też mały rekonesans kto ..gdzie.. i jak wysoko się zapuszcza.
W Muro niezły skład. niemniej jednak przez fatum zwanym różnie a najczęsciej życiem
nie mogę wyruszyć wcześniej niż o 15 dnia sobotniego w pagóry.
Dojeżdża ekipa Sosnowiecko- Katowicka i ustalamy cele..
Na początek rozgrzewka na Nosal
-wieczorne okrążenie Krupówek, Skoczni i chwilowy pobyt w barze Warka 
.
Kończymy małą posiadówą przy browcu w miejscu noclegowym.. i rankiem Czerwone Wierchy.. Żegnana przez stadko dzieci martwię sie pogodą- ale i tak trza isć- by żyć
Początek naszego wędrowania w śniegu i mała widoczność. Za to moja głupawka sięga zenitu dlatego ciągne się ostatnia by nie przerażać towarzyszy - a odstraszać dzicz.
Trasa Koscielisko, Ciemniak, Krzesanica, Małołączniak, Kopa Kondracka.
O 12.00 wyszło słońce i naszym oczom objawiaja sie PKP.
Z atrakcji -nalepsze dupozjazdy życiowe, i żadnych przygód w sensie bólu, i niebezpieczeństwa. Foty marne dorzucę jak zjadę do domu a na razie jedna niech starczy
)
zobaczysz, będziesz za karę nieść mój plecak(dodam że lekki on nie bedzie)
