Siedzimy tak sobie cierpliwie, słonko grzeje, karmię kury jakimiś okruszkami. I wówczas przypomniałem sobie doświadczenie, o którym czytałem kiedyś w młodości. Doświadczenie polegające na "hipnotyzowaniu" kury. Nie zważając na protesty Staszka złapałem kurę i położyłem na boku na chropowatym betonie. Staszek przytrzymał jej głowę, a ja narysowałem szybko kamieniem prostą linię na przedłużeniu jej dzioba.
- Puść! - zawołałem.
Kura nieruchomiała i wpatrywała się w kreskę. Udało się! I to za pierwszym razem. Byłem zdumiony, że to takie proste, linia była przecież ledwo widoczna. Po dwóch minutach przestraszyłem się. Kura leży jak nieżywa, zaraz tu przyleci jakaś babina z grabiami! Klasnąłem w ręce, kura podskoczyła, otrzepała się i gdacząc uciekła na bok.

Gratulacje, niezły spacer. Zastanawiam się czy chciałoby mi się jeszcze na tą Równicę wchodzić na koniec :P

Inna rzecz, że GSB już nie kończy się na Przełęczy Użockiej. Szkoda.

Na przełęczy Użockiej to nie kończył się nigdy.
Albo (w okresie międzywojennym) szedł znacznie dalej albo kończył się bliżej.

Zostają, postanowili zawrócić. Ja idę dalej. Oglądam się za siebie: obejmują się i całują. Ha, taki tatuś z ciebie