Dzień 1 - 07.09
Pomimo tego, że pociąg więcej stał niż jechał (wykombinowałem potem, że budziłem się wyłącznie na postojach), wtoczył się na stację w Z planowo tj ~11. Po 16 h podróży czuję niezłą formę. Spoglądam na Społem po lewej, zamknięte, no tak - niedziela. Robię zakupy w jakiejś budce (ok. 4kg), pozostałe 20 na plecy i kierunek Kuźnice. Doczłapuję do K, i ki cholera, buty się zeszły, czy ja się zdeptałem? Dalej się da tak iść! Na zmianę mam tylko adidasy (na szczęście), które ratują całą eskapadę. Po regulaminowych 2 h mokry jak (właśnie jak co?), bo duchota i gorąc pewnie 30 stopniowy, wdrapuję się na pięterko w recepcji i recytuję dawno przygotowaną formułkę, że trzykrotnie próbowałem zarezerwować mailem i telefonicznie, każdorazowo otrzymując odpowiedź: proszę spróbować przyjść, czasami coś mamy. I ja właśnie chciałbym to "czasami" teraz wykupić. -Dobrze, poproszę o dowód- pada odpowiedź (ładnej i przemiłej, a jakże) brunetki. Hurra! Lokuję się w 6-tce na końcu korytarza. OK, nie będę się przebierał, przecież i tak za moment przepocę, to co włożę. zresztą mój wzrok przy wejściu na halę został przykuty przez
Oceniam czas, jest 15-ta, ruszam powoli, zwłaszcza, że znad SCG ciągnie całkiem spory tłumek. Obijając się (nie, nie mam lenia, tylko po prostu im później trafię na górę tym lepiej) o rozgadanych niedzielnych turystów, toruję sobie drogę pod prąd. Czasem ustępuję przejścia, by coś ufocić
Nie bez niesmaku docieram nad staw. Nie robię postoju, skręcam w prawo. Posuwam się nadal pod prąd, lecz gęstość zaludnienia spada o 90%. Wreszcie Mały K. Nagle liczna ciżba zamienia się w kilka, no może kilkanaście osób. Robi się spokojnie i cicho.
Jak i na Karbie
To wstyd. Te podejście pokonuję po raz 1 w życiu. Jakieś bajki o trudnościach, to bajki właśnie, nawet nie dla grzecznych dziewczynek (co udowodni za kilka dni małżonka). Na szczycie, prócz mnie 3 osoby, po chwili dołącza 3 wspinaczy z Zadniego.
Zejście powoli, nie spieszy mi się, przez Pojezierze. Widoczki przednie. Słonko pracuje nad odpowiednim oświetleniem do dobrych fotografii, tylko ja nie potrafię tego wykorzystać, ale próbuję
I tak upłynął pierwszy dzień w Tatrach po 11 długich miesiącach.
Ale za to jaka radosć po takim czasie... jednak staram sie nie mieć tak długich przerw. Najdłuższa to 9 miechów. Licze ze następna bedzie krótsza 
to to o czym myśle 
...bez sensu 
Ale ponadto niezmiernie istotne jest, byś swą ósmą wizytę na tym kamieniu potraktował jak Dzień Święty, który należy uświęcić 
