Forum portalu turystyka-gorska.pl

Pandemia trochę pokrzyżowała mi plany wyjazdowe. Sąsiedzi otworzyli granicę z Polską zbyt późno i czerwcowy wyjazd nie doszedł do skutku. Na szczęście we wrześniu udało się odwiedzić naszych południowych sąsiadów. Tym razem ze względu na sytuację nie korzystałam z publicznego transportu i niektóre wycieczki miały inny przebieg niż gdybym mogła podjechać autobusem czy pociągiem.
W sobotę 5 września przekroczyłam granicę i następnego dnia zamiast udać się gdzieś w Tatry Niżne obeszłam Vrbické pleso i okolice, bo pogoda była taka lekko deszczowa






Po południu niby się poprawiło ale parasol i tak mi się przydał. Trochę połaziłam po łąkach


w kierunku wsi Ploštín


i znalazłam na mapie niby punkt widokowy po starym kamieniołomie. Miejsce trochę mnie rozczarowało, wyrobisko zarośnięte














Prognozy pokazywały, że następnego dnia będzie lało i tak było, dopiero za dwa dni się poprawi.

Trasa 1: Jasna-Poľana-Bôr-Jasna
W Jasnej jest duży parking bezpłatny we wrześniu. Jeziorko wygląda dużo ładniej w słońcu


Żółty szlak prowadzi wzdłuż potoku na którym będzie jakaś tama i roboty trwaja w najlepsze


W ub. roku o tej porze nie było problemu z przejściem tego potoku, teraz trzeba przejść uważnie


W miarę nabierania wysokości widoki coraz ładniejsze, tu Tatry Zachodnie na ostatnim planie


No ale ja idę w tę ładniejszą pogodę, zbocze Poľany


Szlakowskaz w ub roku stał a dziś


Z Poľany widoki są rozległe. Na południe najwyższa to Skalka (1980 m) z prawej widoczny szlak na nią przez Kotliska.

Ze Skalki (byłam tam rok temu) widać grań mojej wycieczki, ta z lewej


Z lewej szlak na Kotliska, z prawej najwyższy to Chabenec a na dalszym planie Velka Fatra


To moja trasa, najpierw to wzniesienie


Veľký Choč


Na ostatnim planie Tatry Wysokie z charakterystycznym Krivaniem, Wysoką i Gerlachem




Na południe




Na wschód Chopok i Dereše


A ja zmierzam w kierunku Bôru


i jeżeli to jest Bôr, to na nim byłam


W normalnych warunkach poszłabym dalej do sedla Sinej, zeszła do Doliny Demianowskiej i podjechała autobusem do Jasnej. A tak wróciłam po własnych śladach przez sedlo Poľana




Na następny dzień też prognozy super a więc

Trasa 2. Rohacz Płaczliwy z Żarskiej Doliny
Duży parking znowu bez opłat. Do Žiarskej chaty można iść szlakiem przez las lub asfaltem, a że nie lubię asfaltów








Po krótkim postoju poszłam niebieskim szlakiem do razcestia pod Homolkou




Spojrzenie wstecz na przebytą drogę


a potem po tym wielkim głazowisku w kierunku Žiarskego sedla


to już za mną




no i w końcu Žiarske sedlo


Tu znowu krótka przerwa. Szlak na Rohacz jest trochę rozdeptany ale widoki coraz ładniejsze. Wyłania się Ostrý Roháč


Otargańce


Od lewej Rohacz Ostry, Łopata, szlak do Jarząbczego Wierchu i dalej do Kończystego. Na drugim planie Kominiarski Wierch i Czerwone Wierchy zza których wystaje czubek Giewontu.


Grań przez Smreka na Barańca


Na zachód Prislop, Banikov, Hruba Kopa, Tri Kopy i szlak z Rohacza


Im wyżej tym ładniej








aż podniosłam wzrok i ujrzałam ten piknik

no ale cóż, dołączyłam do nich.

Sporo turystów przyszło z Wołowca przez Rohacz Ostry i niektórzy mieli wątpliwości którędy z powrotem.




Osobita a za nią Babia Góra




Baraniec


Dalsza moja trasa to przez Smutne sedlo do razcestia pod Homolkou
















I stąd po własnych śladach wróciłam do schroniska a potem asfaltem do parkingu. Asfalt był w słońcu a szlak w lesie w cieniu.

cdn. jak ogarnę, jak w miarę szybko zamienić zdjęcia wykonane w pliku heic na plik jpg. Na razie umiem zamieniać pojedyncze zdjęcia ale to czasochłonna zabawa.

Ty to raczej typ samotnika jesteś ? Ładne są te jesienne góry. I właśnie mi przypomniałaś, że znowu nie pojechałem jesienią na Wahalowski Wierch. Może za rok ?

_________________
Gdzie wola - tam droga.

Ze zmianą rozszerzenia nie pomogę niestety, nie znam się

ale pytanko mam... To dojście na Rohacza to bez trudności technicznych, czy trudności na Rohaczach to w innym miejscu tylko? Na zdjęciach niczego niepokojącego nie widać... (o Ostrym to wiem, że trudne, ale myślałam, że całość Rohaczy jest wymagająca...)

_________________
Jeśli są zasady, to nie ma kwasów.

Cudnie

Trasa od Rohaczy aż po Siwy jest piękna

Te początkowe trasy też wyglądają ciekawie.

_________________
A my zmieniliśmy jawę w sny
Jesteśmy jak rosa, jak pył!
Ukradliśmy siłę gwiazd
I dla nas zatrzymał się czas

Gratuluję wycieczki.
Ja jak to zwykle w swoim stylu, 14.09 zacząłem od Rochaczy, a 15/09 Siwy Wierch.Dwa lata temu po załamaniu pogody i nici z Rochaczy błąkałem się po Brestowej tych wszystkich dolinkach, wodospadach. Myślę ,że jak to mawia Wojtek Mann "jak wszystko dobrze pójdzie" to w przyszłym roku posklejam tę grań. Warto i nie ma się czego bać potrzebny tylko czas.
A propo heic to instalacja tego programu powinna coś pomóc. Druga rada, to w opcji aparatu zmień zapis foto z heic. na jpg. i pamiętaj żeby częściej zrzucać zdjęcia na inny dysk, bo jpg. dwa razy więcej ważą niż heic.
https://www.microsoft.com/pl-pl/p/heic- ... verviewtab

Znak zapytania niepotrzebny to jest fakt ale Ty to rozumiesz Dojście z Żarskiej przełęczy na Rohacz Płaczliwy bez żadnych trudności jak widać na zdjęciu. Na wierzchołku też dużo miejsca. Zejście do Smutnej przełęczy jest trochę inne, schowałam kijki do plecaka, telefon do kieszeni i miałam wolne ręce, bez ich użycia ja bym nie zeszła. Lubię dotykać skały, czuję się wtedy pewniej. Natomiast nie znam trasy między Rohaczami. Parę lat temu byłam na Ostrym od Wołowca i wróciłam tak samo, bo wtedy stacjonowałam w Zakopanem i korzystałam z busów.Z pewnością, ale jej nie przeszłam, byłam tylko na Siwym Wierchu.Ja się nie boję tylkoDzięki, ja zainstalowałam https://www.microsoft.com/pl-pl/p/heic- ... verviewtab (chyba to samo) tylko na razie nie mam czasu, bo tam można konwertować 50 zdjęć jednorazowo. Gdzieś czytałam, że można jakoś inaczej. Zdjęcia starsze mam na innym dysku twardym, w laptopie tylko te aktualne. Zorientowałam się, że telefon zapisuje w heic po paru dniach jak włożyłam kartę do laptopa z win10. A telefon zmienił opcje po aktualizacji na Słowacji. Dopiero w domu zaczęłam szukać w aparacie co się stało, przedtem nie miałam pojęcia że mogę sama coś przestawić. Teraz zapisuje w jpg.

W Niżne Tatry mi się marzy i to już od paru lat. Ciągle jakoś udaje im się wywinąć. A patrząc na Twoje zdjęcia wyglądają bardzo jak Tatry Zachodnie. Ale to chyba tylko w tym rejonie Skalki i Polany, bo krzyżują się tam 2 wysokie grzbiety i gór robi się dużo dookoła. Patrząc na rozwój epidemii w ostatnich dniach, znowu może być problem z zagranicznymi wyjazdami i chyba znowu mi uciekną. Ale spoko, ja im jeszcze kiedyś pokażę.

_________________
SPROCKET
viewtopic.php?f=11&t=17068

Też takie było moje pierwsze wrażenie, tylko góry jakby trochę mniejsze ale mnie urzekły.W tym roku to na pewno, ja się tym specjalnie nie martwię bo ten wyjazd był jedyny. Następny w przyszłym roku, ale kto to wie co będzie.

Piękne zdjęcia

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Słowacja przyciąga jak magnes. Widzę, że nie tylko mnie .

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.

Piękne jest to co jest na zdjęciach, a zdjęcia są jakie są, (z telefonu) Ano, a jaki ten świat mały

Tytuł relacji jest adekwatny do zawartości, a więc były wędrówki po górach (ale nie ostatnie ) to nadszedł czas na "nie tylko". Pogoda trochę się popsuła a więc odwiedziłam Liptowski Mikulasz w dobie pandemii






a potem ścieżką spacerową nad Wagiem




spoglądając na romskie osiedle, takie współczesne getto


doszłam do ośrodka sportów wodnych




W ub. roku trafiłam na trening, teraz pusto.
Wróciłam przez to romskie getto, widok przygnębiający. Mamy 21 wiek i w środku Europy ludzie żyją w takich warunkach. Nie wyjęłam telefonu i zdjęć nie robiłam, a ludzie bardzo życzliwi. Starsza kobieta myślała że zabłądziłam i chciała mnie doprowadzić do cywilizacji. To getto jest miedzy Wagiem a trasą szybkiego ruchu i mało kto inny niż mieszkańcy tam się zapuszczają.

Duże okno pogodowe na wycieczki w góry pojawiło się w prognozach dopiero za kilka dni a więc pojechałam do Liptowskiego Jana. Jest to miejscowość uzdrowiskowa, ale chyba lata świetności ma za sobą. Jedyny dobrze zachowany dworek to budynek należący do gminy gdzie mieści się informacja turystyczna


Pozostałe 22 budynki są w rękach prywatnych i widać na nich upływający czas




Miejscowość słynie ze źródeł termalnych (do tych komercyjnych nie doszłam), ale jak mówią Słowacy woda jest "studena" czyli nie za ciepła jak kiedyś.
Najsłynniejsze to Kadź




Zwiedziłam też wieżę widokową (ścieżką 10 min pod górę)


z której jest piękny widok na Liptowski Jan


a także na nieodległy Liptowski Mikulasz (na dalszym planie)


Widać też Tatry Zachodnie


oraz Tatry Niżne




Miejscowość jest zadbana i senna jak inne wsie






Słowacy pamiętają o swoich bohaterach


Podjechałam do Jaskini, ale nie weszłam do środka.


Tuż za nią jest kolejne źródło zimnej wody pitnej


I kolejny dzień bez gór. Beszeniowa znana jest na Słowacji jako miejscowość kąpielisko z całą infrastrukturą. Ale nie to było celem mojej wizyty. Otóż są tam ciekawsze (dla mnie) miejsca. https://slovakia.travel/pl/trawertyny-z-besenova


Kilka zdjęć
























Zajrzałam też do szałasu Beszeniowa, to farma z super wyrobami z owczego mleka. Przed wyjazdem zostawiłam tak kilka euro, ale warto było.

A że było bardzo ciepło to resztę dnia spędziłam nad Liptowska Marą, widoczną tutaj

No i zbliżamy się powoli do Wielkiego Chocza. Już nawet pojawił się na jednym ze zdjęć.

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.

Wielki Chocz mnie wręcz prześladował , widziałam go prawie codziennie. Więc zapadła decyzja, tym razem wybrałam szlak najkrótszy i nie chciałam przyjąć do wiadomości, że będzie wyjątkowo stromo.

Trasa 3. Lucky-Veľký Choč-Lucky
Zaparkowałam przy wejściu na szlak i jakież było moje zaskoczenie, kiedy obok mnie zaparkowały 2 auta i usłyszałam głosy w ojczystym języku. Nie to, że na Słowacji nie ma polskich turystów ale jak zobaczyłam kto wysiadł, to mówię sobie, przecież to jest... Ale nic to, zmieniłam obuwie i poszłam bo Wielki Chocz na mnie czekał .

Początek to zupełnie nowiutki asfalt
,

który na szczęście szybko się skończył i szlak zrobił się normalny, trochę odkrytym terenem z widokami




a trochę w lesie




Jesień już widać




Im wyżej, tym widoki coraz ładniejsze, widać też cel wycieczki




Szlak jest dobrze oznakowany


i gdyby nie tabliczka to nikt by nie wiedział, że jest na jakimś szczycie bo tu akurat kilkadziesiąt metrów płaskiego terenu.

Potem jest ładna duża łąka


A ponieważ szczyt Chocza jest gdzie jest więc będzie ostro pod górę, nawet z łańcuchami. Niektórych można nie dotykać ale po deszczu może być ciekawie












I wreszcie jest szeroka trawiasta przełęcz




Jeszcze jeden łańcuch, znacznie ułatwia ale można chwytać skałę


No i jest...piknik Jak byłam pierwszy raz, było ładniej czyli pusto. Ale miejsca dużo, wystarczy dla wszystkich. W końcu weekend i ładna pogoda.






Posiedziałam trochę i po swoich śladach zaczęłam schodzić. Ale zanim opuściłam szczyt to postanowiłam zaczepić pewnego forumowicza i kiedy powiedziałam "Cześć .....", Jego zaskoczenie było nie mniejsze niż moje na początku szlaku. Ale szybko ustaliliśmy że się znamy wirtualnie. Każde z nas zeszło swoim tempem. Najważniejsza jednak rozmowa odbyła się na parkingu, bo ów forumowicz to znawca gór wszelakich. Dlatego też następnego dnia

Trasa 4. Vyšná Revúca-Ploska-Borišov-Chyżky-Vyšná Revúca
To moja pierwsza wizyta w Wielkiej Fatrze. Wyżna Rewucza to wieś na końcu szosy, bez parkingu przy wejściu na szlak, więc porzuciłam auto na poboczu z nadzieją że jak wrócę to będzie stało

Szlak jest wyjątkowo urokliwy, w większości prowadzi odkrytym terenem








Widoki są ładne od początku a im wyżej tym ładniej, Czarny Kamień


Rakitov (chyba)




Po drodze bliskie spotkanie


Początkowo chciałam odbić na Czarny Kamień, ale pomyślałam, że lepiej w drodze powrotnej


Z przełęczy na Ploskę jest droga jak przez pole, ale widoki ładne






Ploska to rozległa trawiasta kopuła. Jest na niej symboliczna mogiła poświęcona bohaterom


I ja


Przede mną cel główny, ten z lewej


i coraz bliżej


i super skrzyżowanie Przydało mi się w drodze powrotnej


A to Ploska spod Chaty pod Borysovem


i z Borysova


Na moje powitanie zleciały się wszystkie muchy z całej Wielkiej Fatry, były tak namolne że z moich planów sjesty nic nie zostało.

Zrobiłam kilka fotek








wpisałam się do zeszytu szczytowego


i z żalem opuściłam to miejsce






Nieco powyżej schroniska, na zboczu zrobiłam sobie przerwę i rozmyślałam jak mam wracać.


Mogłam obejść Ploskę z lewej, wejść na Czarny Kamień i dalej tak jak przyszłam, ale też mogłam obejść ją z prawej i dalej do przełęczy Chyżki i żółtym do Wyżnej Rewuczy. Druga opcja wydała mi się lepsza bo całkiem nowa.

Borysov pozostał już za mną


Niebieski szlak wiedzie zboczem Ploski i jest wyjątkowo atrakcyjny












I już jestem na szlaku zbiegającym z Ploski


Przede mną Chyżki


i znajome osoby, które wpisały się do zeszytu przede mną.
I tutaj przyznałam się, że kojarzę twarze z pewnych relacji .

Chwila rozmowy i wspaniałomyślnie puściłam Ich przodem


Zejście do Wyżniej Rewuczy jest inne niż podejście na Ploskę. Najpierw łagodnie przez łąkę






potem kawałek przez las dość stromo (bo gdzieś trzeba zgubić te wysokość )




aż do dość dużej polany


gdzie szlak skręca w lewo i wzdłuż potoku drogą szutrowo-asfaltową kilka km po płaskim doszłam do Wyżnej Rewuczy.
No i jeszcze pozostało 60 km i mogłam wziąć prysznic, coś zjeść i sprawdzić prognozę na następny dzień. Prognoza okazała się super a więc następnego dnia...
cdn.

Coraz ciekawiej. Mnie się Wielka Fatra podobała bardzo. Spokój, przestrzeń, widoki.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Wojtek celebryta

I aby sme żili Też pojadę

Dziękuję za relacje wszelakie.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

A który Wojtek?

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Carcass

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Aaaaaaaa

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Też trochę Cię podejrzałam, tyko Ty masz tempo zabójcze dla mnie .Ależ Ty jesteś tropicielka nic się nie ukryje.
Jedź, naprawdę nie pożałujesz. Ja też tam pojadę, bo już mam nowe trasy w głowie

Ja nie poznam nikogo Ze zdjęć szybko łapię, ale na żywo zazwyczaj nie patrzę na ludzi po prostu.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

będę tego forumowicza prosiła, żeby mi klepnął trasy, jak będę jechać na Słowację - też chcę mieć takie cudne wycieczki

odkładam i odkładam tę Słowację, a tak tam ładnie, w dodatku ostatnio dostałam krećka od ichniej muzyki, tak dają czadu

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Trasa 5. Čertovica-Lajštroch-Rovienky-Kumštove sedlo-Králička
Kraliczka to grzbiet oraz przełęcz z rozdrożem szlaków a najwyższe miejsce w tym grzbiecie to Besná (1807 m). Można tam dojść z Wyżnej Bocy ładną trasą ale ta z Czertovicy jest najładniejsza bo prawie cała prowadzi grzbietem z widokami.
Czertowica to przełęcz rozdzielająca Tatry Niżne na część zachodnią wyższą i wschodnią niższą a jednocześnie ośrodek sportów zimowych.

Jest też duży bezpłatny parking z którego widać szlak, pod wyciągiem.
Na początku ostro pod górę


a potem szlak łagodnieje


i widoki są po prawej stronie na Tatry Niżne i Wysokie




Rovna Hola


i po lewej stronie, gdzie w dolinach utrzymywały się mgły


I już widać cel wycieczki, to ten łagodny grzbiet na pierwszym planie


z którego mamy takie widoki, szlak do schroniska Štefánika, a na dalszym planie Dereše, Chopok. Ďumbier i Štiavnica




widok na wschód, na pierwszym planie grzbiet, którym przyszłam a na dalszym pasma Tatr Niżnych części wschodniej.


centralnie masyw Ohnište a na dalszym planie Tatry Zachodnie


Ďumbier i Štiavnica


Kumštová dolina


i moja droga powrotna


jeszcze tylko strome zejście wzdłuż wyciągu i koniec wycieczki.


Potem pogoda się popsuła w górach padał deszcz ale na nizinach było całkiem ładnie a więc trochę poszwendałam się po okolicy












Po dwóch dniach znowu zaświeciło słońce więc udałam się w Tatry Zachodnie.
Słońce zaświeciło ale znowu nie chciałam przyjąć do wiadomości, że wiatr ok.50 km a w porywach 60 km może być dla mnie dużym wyzwaniem.

Trasa 6. wycof ale i tak mi się podobało.
Kiedy wysiadłam na parkingu w Żarskiej dolinie nawet założyłam rękawiczki, nie wiało ale temp. 6 stopni (rano o godz. 8 )

I znowu szlakiem przez las


do Żarskiej Chaty i dalej szlakiem zielonym na Banikov.
Minęłam Šarafiový vodopád


Szlak w większości prowadzi w odkrytym terenie. Od Rohacza Płaczliwego przez Żarską przełęcz po Baraniec


Na przełęczy wszystkie 3 długie rękawy były już w plecaku, mimo iż już czułam że wieje.

Widok na zachód, Ostra i Siwy Wierch


Siwy Wierch


Babky


Na przełęczy szlak skręca w prawo na rozdeptane trawiaste zbocze Prisłopu


Im wyżej tym ładniej i coraz bardziej wietrznie.




Z lewej na ostatnim planie Czerwone Wierchy. Bliżej oba Rohacze z widoczną ścieżką ze Smutnej przełęczy, po prawej Żarska przełęcz ze ścieżka dojściową a nad nią Jarząbczy Wierch. Na ostatnim planie Tatry Wysokie.


Doszłam do tego miejsca i kiedy przez moment nie mogłam utrzymać równowagi, zapadła decyzja "w tył zwrot".


Zrobiłam kilka zdjęć, tutaj dolina Parichvost


zeszłam na to rozdeptane zbocze i patrzyłam na tę górkę na pierwszym planie. Ładna a na pewno na niej tak nie wieje.


A widoki z niej też niczego sobie












Wróciłam tak jak przyszłam, zajrzałam jeszcze na symboliczny cmentarz ofiar gór




Mimo, iż nie doszłam nawet na szczyt Prisłopu i tak mi się podobało

cdn.

Najbardziej spodobało mi się to zdjęcie z Rohaczami i Jarząbczym po prawej Wydają się tak blisko siebie... A z Jarząbczego wydają się dość odległe...

_________________
Jeśli są zasady, to nie ma kwasów.

Widzę, że to taki większy słowacki projekt
Nawet pozaszlaki w Tatrach Zachodnich się załapały

_________________
SPROCKET
viewtopic.php?f=11&t=17068

Jestem przekonana, że klepnie Ci trasy bez proszenia Zoom cuda czyni, na tej wycieczcie zdjęcia robiłam aparatem a nie telefonem. Od Jarząbczego do Rohaczy to kawał drogiJedyny w roku więc taki trochę większy Lepiej nie mów nikomu

Bardzo miło było Cie spotkać. Gratuluję spostrzegawczości, bo ja raczej na pewno bym nie zakumał . Niemniej jednak zaskoczenie było spore, ale bardzo miłe. Szkoda, że mój wyjazd był taki szarpany i musiałem po tym jednym dniu wracać do Polski, (by z powrotem pojawić się na Słowacji w środę wcześnie rano) - bo byłaby szansa więcej pochodzić wspólnie. Cieszę się, że Wielka Fatra Ci się spodobała - jest genialna. Wpis na Borisovie... chwytający za serce. Wzruszyłem się. Zawsze możesz dać znać jak wyjeżdżasz na taki dłuższy wyjazd to byłaby szansa razem pocjhodzić - choćby w pojedyncze dni...



Z przyjemnością pomogę, jeśli tylko zajdzie potrzeba. Pisz na PW albo lepiej na FB bo tam jestem na bieżąco, a tu, bywam (Wojtek Krztoń).

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.

Kolejny dzień to z cyklu "nie tylko".
W miejscowości Svätý Kríž znajduje się ciekawy zabytek https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bc ... %AD%C5%BEu

Podjechałam do wsi Pavčina Lehota i taką szeroką widokową polną drogą




doszłam do celu




jesień widać


w drodze powrotnej miałam widoki na Tatry Zachodnie


Nazajutrz więcej jeździłam niż chodziłam, jeszcze raz odwiedziłam Beszeniowski szałas z wyrobami z owczego mleka a potem pojechałam na krótki zabieg hydromasażu stóp w darmowym spa w Kalamenach Ciepła woda wypływająca z ziemi i wydobywający się bezwonny gaz to naprawdę ulga dla zmęczonych stóp. Kalameny odkryłam parę lat temu.
Do tego jeziorka z bieżącą ciepłą woda nie weszłam, ale amatorów kąpieli zawsze jest wielu


Przez pola poszłam do pięknego wodospadu w Lúčkach


A stamtąd pojechałam do następnej atrakcji.
We wsi Vyšný Sliač znajduje się
https://ruzomberok.dnes24.sk/prirodna-r ... -vy-254748.

Auto zostawiłam przy cmentarzu we wsi Partizánska Ľupča i dalej poszłam piechotą.


polną drogą


z widokami na Krywań w Tatrach Wysokich


Wielki Chocz


Wielki Rozsutec w Małej Fatrze


aż doszłam do tego ślicznego jeziorka


i dwóch trawertynowych nieczynnych kraterów




Jest też ujęcie wody pitnej ale o zapachu siarkowodoru (zgniłych jaj) i amatorów nie brakuje




W drodze powrotnej Tatry Wysokie


i Zachodnie, a pod nimi Partizánska Ľupča


Kolejna wędrówka po górach to
Trasa 7. Lúčky-Ďumbier plus-Lúčky
W porównaniu do ub. roku widać więcej wyciętych drzew




Ładne widoki zaczynają się po wyjściu z lasu i przekroczeniu potoku




Na drugim planie Sina




Zakosy szlaku w Dolinie Szerokiej


Demianowska przełęcz i Chopok z Dereszami. Na ostatnim planie po lewej Skałka


Grzbiet Prašivej


Krywań














To mój plus


Jak ją zobaczyłam, to poczekałam aż odwróci łeb, zrobiłam jej kilka fotek i pomału zeszłam jej z oczu bo ona jest u siebie a ja jestem intruzem


Straciłam trochę wysokości ale cel osiągnęłam




Kraliczka




schronisko Stefanika






i przez pół godziny miałam Ďumbier tylko dla siebie


Na horyzoncie było widać zmianę pogody więc kolejne ciepłe popołudnie spędziłam nad Liptowska Marą








Następnego dnia w górach padał deszcz ale na nizinach jeszcze było ładnie. Pojechałam do wsi Jakubovany, gdzie zaczyna się niebieski szlak na Barańca. Postanowiłam jechać tak daleko jak da radę.

Okazało się że można dojechać aż tutaj


i stąd w 5 min. zarośniętym szlakiem


doszłam do skrzyżowania z magistralą


Stąd wybrałam szlak magistralą do Doliny Raczkowej. Niewielu turystów tutaj chodzi, bo początkowy odcinek zarośnięty


a mostek takim stanie spotkałam poza szlakiem


Ale potem szlak wchodzi w szeroką drogę dostępną nawet dla samochodów z Raczkowej




Nad Niżnymi pada. Po prawej widać ambonę myśliwską










Droga szutrowa


zmienia się w asfaltową dochodzącą do tego hotelu


są też ładne domki bogatych Słowaków


W drodze powrotnej usłyszałam, że ktoś się zbliża.
Odwróciłam się i zobaczyłam dość szybko idącego człowieka takiego trapera. Kiedy na jego "dobry den" odpowiedziałam po polsku, gość skręcił pod katem prostym i poszedł do tego domku widocznego w drzewach.


A parę metrów dalej zobaczyłam następnego gościa w czarnym kombinezonie z psem. Pies ruszył w moja stronę ale na szczęście został w porę powstrzymany.
Okazało się, że to policjant.


Obaj panowie szukali Słowaczki, która wyszła w sobotę i nie wróciła do środy z wycieczki na Barańca.
I tak zakończyłam moje wędrówki po Słowacji. Dziękuję Wszystkim, którzy wirtualnie wędrowali ze mną