Już raz próbowałem zaatakować Koskową Górę o wschodzie słońca, wtedy skończyło się spotkaniem z dzikiem i wycofem tym razem plan był trochę inny.
Ewa na szczyt postanowiła wbiec od kapliczki na Makowskiej Górze, skracając czas mapowy z 3:30 do 1:10, a później dobiegając jeszcze do nas. Ja z Norbertem wyszedłem z przełęczy Jabconiówka i wśród kolorowych motyli, raz w lesie, raz na łące dreptaliśmy na szczyt. Ewa miała zdecydowanie lepsze widoki ze szlaku grzbietowego bo nawet Tatry mogła dojrzeć, ale u nas też nie było źle. Powrót trochę jak na biegach na orientację – leśnymi ścieżkami.
