W drodze powrotnej z kwietniowego pobytu w Tatrach zaświtała mi myśl aby zamiast w Tatry pojechać w Małą Fatrę. Nie ukrywam, że wpływ na moją decyzję miały relacje na forum z tego regionu. I tak w ostatni dzień długiego majowo-czerwcowego weekendu ruszyłam w drogę pod prąd wracającym do swoich domów. Po tym jak udzielono mi informacji jak dojechać do Terchowej, korzystając ze skrótów, po pokonaniu nieco ponad 520 km bez żadnych niespodzianek, zaparkowałam przed moim pensjonatem w Terchowej-Biały Potok.
Trochę pochodziłam po szlakach, trochę pozwiedzałam, tyle na ile aura pozwoliła.
Pierwsza wycieczka z Janosikowych Dierów niebieskim szlakiem na sedlo Medzirozsutce dalej na Mały Rozsutec i zejście zielonym do Białego Potoku. Na niebieskim szlaku jest tyle drabin, że można się poczuć dzieckiem (jak ktoś w dzieciństwie łaził po drabinie), chociaż bez niektórych to trudno było by pokonać te odcinki.
Nareszcie pojawiły się widoki na tę górkę, bo wysokością (1344m) można ja porównać ze Sarnią Skałą (1377m).
Natomiast wejście i zejście ma masę żelaznych ułatwień
A na szczycie
Szlak na Wielki Rozsutec jest zamknięty z powodu ochrony przyrody o czym jest informacja po słowacku i w języku obrazkowym.
Zielony szlak przez las w którym rosną takie drzewa, prowadzi przez zabudowania Osady pod Rozsutcem.
I kiedy zatrzymałam się aby zrobić zdjęcie, zauważyłam że z chaty w moim kierunku ruszyły zdecydowanym krokiem dwa koty.
Jedna otarła się o moje nogi i położyła się tuż obok.
drugi zwierz położył się w bezpiecznej odległości.
To był dopiero początek przyjaznych gestów jakie mnie spotkały w Małej Fatrze.
I jeszcze kawałek przez pola i byłam w domu.
Na drugą wycieczkę wybrałam kawałek grani. Trasa Štefanova - sedlo Medziholie - Stoh - Poludňový grúň - Štefanova
Szlak wiedzie lasem ale są też kwieciste polanki
Pierwsze widoki
pojawiły się za
no i sedlo
jeszcze rzut oka na Rozsutec
i weszłam w las. Początkowo czerwony szlak graniowy wiedzie razem z żółtym podgraniowym dość ostro w górę. Jak podniosłam wzrok to był tylko żółty a ja chciałam czerwonym. No to trawers w poprzek aż go znalazłam. Szybko wyszłam z lasu i zobaczyłam najpierw (to chyba Ośnica)
a potem całe połacie krzewów, jagód jeszcze nie było. Wierzchołek Stoha jest rozległy i trawiasty.
Widoki by były przy lepszej widoczności. Tak wygląda szlak w Kierunku Kralowan, ledwo widoczna ścieżka
Gdy zaczęłam schodzić, usłyszałam odgłosy burzy i zaczęło padać. W tym miejscu usiadłam i czekałam ponad godzinę aż przestanie padać
a potem przez te mokre liście gliniastą ścieżką
poszłam na
Między Stohem z którego zeszłam
a Rozsutcem
znowu grzmiało a więc zdecydowałam zakończyć wędrówkę granią. Dość stromą łąką
zeszłam do
Burza poszła do Kralovan a ja do Štefanovej takim gliniasto mokrym w końcówce szlakiem
Następna trasa to Stara Dolina - Sedlo za Kraviarskym - Chrapáky - Pekelnik - Veľký Kriváň - Snilovské sedlo - Vratna
Zielony szlak w Starej Dolinie wprowadza na dno dość suchego wąwozu
Potem jest trawers zakosami dość stromego i gliniastego zbocza
a bliżej przełęczy są zielone łąki
z przełęczy widoki są dość rozległe. Centralnie zielona łąka z Chatą na Grúni, po lewej Boboty, z prawej oba Rozsutce i na bliższym planie Poludňový Grúň.
Przez sedlo Bublen
doszłam do Pekelnika.
Z niego widoki na Malý Kriváň
i na Veľký Kriváň
.A z niego
na Snilovske Sedlo i na grań Poludňový Grúň - Chleb
Kotłujące chmury nie zachęcały jednak do dalszej trasy, a raczej do jej zakończenia. Zeszłam do
I tu powinnam skorzystać z kolejki, ale poszłam prosto w dół
I w tym miejscu dopadła mnie ulewa
Chciałam przeczekać największy deszcz, ale schronienia nie było. Postałam kilkadziesiąt minut w lesie i zaczęłam schodzić. Średnia przyjemność, w butach chlupała woda, ścieżką gliniastą płynął potoczek.
A widok Wratnej nawet ładny
W aucie miałam sandały.
No i wreszcie przyszedł czas na Šípa
Auto zostawiłam na stanicy Parnica i podjechałam jeden przystanek pociągiem do Kraľovany-zastavka.
Tam znalazłam wejście na szlak przez ten most
Tylko dlaczego jest on w najszerszym i najgłębszym miejscu tej Oravicy? A potem przez łąkę i las doszłam do Podšípa, z takimi drewnianymi domkami.
I na szlaku w stronę Zadnego Šípa na jednym z drzew widnieje taka informacja
Pojawiają się widoki na Kraľovany i Wag.
Zadný Šíp
Potem trzeba przejść przez taką wąską szczelinę
i już Šíp
To jest chyba początek jaskiń w Šípie, ale jakoś nie miałam ochoty ich zwiedzać. Może następnym razem.
Wyszłam na wielka polanę czyli na przełęcz Žaškovské sedlo.
Turystów brak ku mojemu zadowoleniu, posiedziałam trochę i zdecydowałam zejść popatrzeć na takie dziury w ziemi tzw. Krasový závrt
Z przełęczy poszłam w stronę sedla pod Ostrym z zamiarem wejścia na Ostre
ale po ok. 20 min. usłyszałam odgłosy burzy i zawróciłam.
Musiałam zejść do Žaškova a stamtąd do Parnicy. Nad Wielkim Choczem nie wyglądało dobrze
Žaškov już blisko
I kiedy tak sobie szłam przez wieś
i patrzyłam na te chmury nad Parnicą, zatrzymało się przy mnie auto a w nim ta przemiła Słowaczka pyta dokąd idę. Jak powiedziałam, że do Parnicy, bo tak mam auto, zaprosiła mnie do środka bo Ona właśnie tam jedzie. W jej aucie zdałam sobie sprawę przed czym mnie uratowała.
Z tej chmury ledwo wsiadłam do auta zaczęło lać
cdn...
) a więc trasa krótka. Na mapie jest zaznaczony punkt widokowy.
wyszłam na bardzo ładną łąkę
