Forum portalu turystyka-gorska.pl

W drodze powrotnej z kwietniowego pobytu w Tatrach zaświtała mi myśl aby zamiast w Tatry pojechać w Małą Fatrę. Nie ukrywam, że wpływ na moją decyzję miały relacje na forum z tego regionu. I tak w ostatni dzień długiego majowo-czerwcowego weekendu ruszyłam w drogę pod prąd wracającym do swoich domów. Po tym jak udzielono mi informacji jak dojechać do Terchowej, korzystając ze skrótów, po pokonaniu nieco ponad 520 km bez żadnych niespodzianek, zaparkowałam przed moim pensjonatem w Terchowej-Biały Potok.
Trochę pochodziłam po szlakach, trochę pozwiedzałam, tyle na ile aura pozwoliła.

Pierwsza wycieczka z Janosikowych Dierów niebieskim szlakiem na sedlo Medzirozsutce dalej na Mały Rozsutec i zejście zielonym do Białego Potoku. Na niebieskim szlaku jest tyle drabin, że można się poczuć dzieckiem (jak ktoś w dzieciństwie łaził po drabinie), chociaż bez niektórych to trudno było by pokonać te odcinki.






















Nareszcie pojawiły się widoki na tę górkę, bo wysokością (1344m) można ja porównać ze Sarnią Skałą (1377m).




Natomiast wejście i zejście ma masę żelaznych ułatwień




A na szczycie






Szlak na Wielki Rozsutec jest zamknięty z powodu ochrony przyrody o czym jest informacja po słowacku i w języku obrazkowym.


Zielony szlak przez las w którym rosną takie drzewa, prowadzi przez zabudowania Osady pod Rozsutcem.




I kiedy zatrzymałam się aby zrobić zdjęcie, zauważyłam że z chaty w moim kierunku ruszyły zdecydowanym krokiem dwa koty.


Jedna otarła się o moje nogi i położyła się tuż obok.


drugi zwierz położył się w bezpiecznej odległości.


To był dopiero początek przyjaznych gestów jakie mnie spotkały w Małej Fatrze.

I jeszcze kawałek przez pola i byłam w domu.


Na drugą wycieczkę wybrałam kawałek grani. Trasa Štefanova - sedlo Medziholie - Stoh - Poludňový grúň - Štefanova

Szlak wiedzie lasem ale są też kwieciste polanki


Pierwsze widoki


pojawiły się za


no i sedlo


jeszcze rzut oka na Rozsutec


i weszłam w las. Początkowo czerwony szlak graniowy wiedzie razem z żółtym podgraniowym dość ostro w górę. Jak podniosłam wzrok to był tylko żółty a ja chciałam czerwonym. No to trawers w poprzek aż go znalazłam. Szybko wyszłam z lasu i zobaczyłam najpierw (to chyba Ośnica)


a potem całe połacie krzewów, jagód jeszcze nie było. Wierzchołek Stoha jest rozległy i trawiasty.


Widoki by były przy lepszej widoczności. Tak wygląda szlak w Kierunku Kralowan, ledwo widoczna ścieżka


Gdy zaczęłam schodzić, usłyszałam odgłosy burzy i zaczęło padać. W tym miejscu usiadłam i czekałam ponad godzinę aż przestanie padać


a potem przez te mokre liście gliniastą ścieżką


poszłam na


Między Stohem z którego zeszłam


a Rozsutcem
znowu grzmiało a więc zdecydowałam zakończyć wędrówkę granią.

Dość stromą łąką


zeszłam do


Burza poszła do Kralovan a ja do Štefanovej takim gliniasto mokrym w końcówce szlakiem


Następna trasa to Stara Dolina - Sedlo za Kraviarskym - Chrapáky - Pekelnik - Veľký Kriváň - Snilovské sedlo - Vratna
Zielony szlak w Starej Dolinie wprowadza na dno dość suchego wąwozu






Potem jest trawers zakosami dość stromego i gliniastego zbocza




a bliżej przełęczy są zielone łąki




z przełęczy widoki są dość rozległe. Centralnie zielona łąka z Chatą na Grúni, po lewej Boboty, z prawej oba Rozsutce i na bliższym planie Poludňový Grúň.


Przez sedlo Bublen


doszłam do Pekelnika.


Z niego widoki na Malý Kriváň


i na Veľký Kriváň
.

A z niego


na Snilovske Sedlo i na grań Poludňový Grúň - Chleb


Kotłujące chmury nie zachęcały jednak do dalszej trasy, a raczej do jej zakończenia. Zeszłam do




I tu powinnam skorzystać z kolejki, ale poszłam prosto w dół


I w tym miejscu dopadła mnie ulewa


Chciałam przeczekać największy deszcz, ale schronienia nie było. Postałam kilkadziesiąt minut w lesie i zaczęłam schodzić. Średnia przyjemność, w butach chlupała woda, ścieżką gliniastą płynął potoczek.

A widok Wratnej nawet ładny


W aucie miałam sandały.

No i wreszcie przyszedł czas na Šípa
Auto zostawiłam na stanicy Parnica i podjechałam jeden przystanek pociągiem do Kraľovany-zastavka.

Tam znalazłam wejście na szlak przez ten most
Tylko dlaczego jest on w najszerszym i najgłębszym miejscu tej Oravicy?

A potem przez łąkę i las doszłam do Podšípa, z takimi drewnianymi domkami.


I na szlaku w stronę Zadnego Šípa na jednym z drzew widnieje taka informacja


Pojawiają się widoki na Kraľovany i Wag.


Zadný Šíp


Potem trzeba przejść przez taką wąską szczelinę


i już Šíp


To jest chyba początek jaskiń w Šípie, ale jakoś nie miałam ochoty ich zwiedzać. Może następnym razem.


Wyszłam na wielka polanę czyli na przełęcz Žaškovské sedlo.


Turystów brak ku mojemu zadowoleniu, posiedziałam trochę i zdecydowałam zejść popatrzeć na takie dziury w ziemi tzw. Krasový závrt


Z przełęczy poszłam w stronę sedla pod Ostrym z zamiarem wejścia na Ostre


ale po ok. 20 min. usłyszałam odgłosy burzy i zawróciłam.


Musiałam zejść do Žaškova a stamtąd do Parnicy. Nad Wielkim Choczem nie wyglądało dobrze






Žaškov już blisko


I kiedy tak sobie szłam przez wieś


i patrzyłam na te chmury nad Parnicą, zatrzymało się przy mnie auto a w nim ta przemiła Słowaczka pyta dokąd idę. Jak powiedziałam, że do Parnicy, bo tak mam auto, zaprosiła mnie do środka bo Ona właśnie tam jedzie. W jej aucie zdałam sobie sprawę przed czym mnie uratowała.



Z tej chmury ledwo wsiadłam do auta zaczęło lać


cdn...

Czekam na ciąg dalszy. Mała Fatra zawsze super wygląda na zdjęciach i nie mogę się doczekać, aż też będę mógł napisać o niej swój pierwszy raz. Klasyki zaliczone.

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

Twój synek jest tak zaprawiony w górskich wędrówkach, że w Małej Fatrze śmigał by aż miło. Najważniejszy klasyk przede mną

Tę górkę o wdzięcznej nazwie Pupov zobaczyłam z balkonu swojego lokum, szlak był i prognozy przewidywały opady po południu (jakże by inaczej ) a więc trasa krótka. Na mapie jest zaznaczony punkt widokowy.



Zielonym z Białego Potoku do Polany, żółtym przez Pupov do Jánošíkovci i powrót zielonym do Terchová Biely Potok. Tak miałam iść ale było tyle ścieżek rowerowych, że gdzieś zgubiłam zielony szlak i wyszłam na taką ładną polanę.



Tylko gdzie ten żółty szlak, wiedziałam że gdzieś powinien być

Widzicie go?


Naprawdę się ucieszyłam jak dojrzałam te żółte znaki. A potem był szeroki jak trakt




Wierzchołek (jeżeli tek można powiedzieć) Pupova jest zarośnięty i widoki praktycznie żadne.




Zejście do osady Janosika też dość dzikie


Pojawiły się pierwsze zabudowania, ale mieszkańców brak








Kilkadziesiąt metrów dalej kolejna osada ale zamieszkała


I tu kolejna miła niespodzianka. Pani pracująca w ogrodzie jak mnie dojrzała, podeszła do płotu i z uśmiechem powiedziała "dobry den" częstując mnie takimi truskawkami




Znowu szlak gdzieś mi zginął i weszłam znowu na tę piękną polanę


Usiadłam na tych ściętych drzewach, ale intuicja kazała mi się stąd wynosić. Mogłam wrócić tak jak przyszłam, ale przecież gdzieś ten żółty szlak musi być.

Widzicie ten słupek ze znakiem?


Dobrze, że nie podchodziłam tym szlakiem bo stromy i błotnisty, Zejść zeszłam i dobrze, że na nogach a nie na tyłku. Jak doszłam do zielonego


to już było jasne że jak najszybciej do domu


Weszłam na posesję swojej kwatery


a za pół godziny patrzyłam z balkonu


Kolejna trasa widoczna jest tutaj. Z Białego Potoku szlakiem niebieskim, żółtym i zielonym na Boboty.


Żółty szlak w początkowym odcinku jest drabinkowy.












a potem już bez żelastwa




Widać takie formacje skalne


No i droga na wprost


szlak dość ostro wznosi się


i doszłam do takich pokrzyw


nawet były punkty widokowe, na Wielki Rozsutec


i Stefanową.


Punkt kulminacyjny Bobotów


I kolejne punkty widokowe






A tu zaczęło padać, ale nie lało


Zejście do Cieśniaw też ma sporo żelastwa












Dolina Wratna


i Sokolie


I tu pod wiatą przeczekałam deszcz i zakończyłam trasę


Pozostał mi kilkukilometrowy spacer do Terchowej i dalej do Białego Potoku na kwaterę.

Suchy to ostatnia wycieczka. Prognozy nie przewidywały opadów, było ciepło, przyjemnie
Trasa to Strečno-Nezbudská Lúčka - Suchý - Sedlo pod Suchým - Prislop pod Suchým - Javorina - Sedlo Brestov - pod Jedľovinou - Strečno-Nezbudská Lúčka.
Tak miało być, ale...
Auto zostawiłam przy stacji w Strecznie i ruszyłam w kierunku czerwonego szlaku.


Przez Wag funkcjonuje przeprawa promowa, dzięki której można przejechać z Terchowej do Martina omijając Żilinę. Jeszcze nie próbowałam.


Szlak początkowo prowadzi łąkami blisko brzegu rzeki, ładnie widać zamek w Strecznie.


W tym miejscu ostro skręca w lewo


ale warto pójść prosto kilka minut i obejrzeć ruiny starego zamku
















i wrócić na bardzo widokowy szlak, którzy na początku prowadzi granią




Potem w lesie bardzo ostro w górę


Po tym hardcorze wyszłam na bardzo ładną łąkę


z takimi dużymi naparstnicami


Dalej szlak wygląda jak aleja w parku


i już widać schronisko Chata pod Suchym.


Wszędzie pusto. Ledwo usiadłam co by coś zjeść a zaraz przy mnie pojawiło się futerko
Dostał parę gryzów mojej kanapki i chyba mu smakowało


I zaraz znalazł się towarzysz, też nakarmiłam


Jak wszyscy pojedli to ruszyłam dalej


Jakby ktoś miał taką potrzebę, to można zejść kilka metrów do takiego niewielkiego jaru i podziękować, ja mam zawsze za co dziękować


Jeszcze kilka minut i zobaczyłam cel mojej wycieczki




widoki ze szczytu przy lepszej pogodzie to rewelacja.

Tu w kierunku Stratenca, Białych Skał i Małego Krywania


Koniec dobrego trzeba iść dalej, zeszłam zielonym


na Sedlo pod Suchym
,

a stamtąd na Prislop pod Suchym. Szlak trawersuje dość strome zbocze z takimi ładnymi skałkami


tu widok na przebyty odcinek


a potem szlak wchodzi w las


i po wyjściu z lasu takie ładne


już na polanie Jaworina


I tutaj dokonałam korekty szlaku, bo pierwotnie chciałam wrócić do Chaty pod Suchym i niebieskim wrócić do auta. Popatrzyłam na mapę i decyzja zapadła, idę przez Sedlo Brestov i pod Jedľovinou. Chciałam zajrzeć do asfaltowego jeziorka przy żółtym szlaku.

Zielony szlak ledwo widoczny, w lesie było więcej znaków


No i jestem na Sedlo Brestov


Wyszłam z lasu na bardziej odkryty teren, pojawiły się znaki zielone i żółte, nawet takie ładne kwiatki


a potem znaki zginęły a na końcu drogi zobaczyłam


Przeszłam pod szlabanem i miałam dwie opcje, w lewo skąd dochodziły odgłosy cywilizacji lub w prawo gdzie cisza. Poszłam w prawo a tam drogowskaz, że jestem na "cykloturze" i mam dwie opcje, ale obie oddalające mnie od auta
No to wróciłam do cywilizacji i weszłam na posesję, gdzie dwóch Słowaków przygotowywało grilla. Po krótkiej wymianie zdań, jeden zszedł ze mną kilkadziesiąt metrów w dół na swoją prywatną platformę widokową, aby pokazać mi najkrótszą drogę do żółtego szlaku.

To zdjęcie wykonałam już ze szlaku, a panowie grillowali w tych zabudowaniach w środkowej części zdjęcia nieco z lewej w lesie.


I potem żółtym doszłam do auta, ale ani nie widziałam asfaltowego jeziorka ani Chaty pod Jedľovinou. A na koniec miałam takie widoki

Następnego dnia opuściłam Małą Fatrę.

Piękna Mała Fatro, mimo iż przeganiałaś mnie burzami i deszczem, mimo iż po każdej wycieczce prałam nogawki spodni a glinę z podeszwy butów usuwałam w potoku, to i tak mi się podobałaś i tak do ciebie wrócę
Może będziesz dla mnie łaskawsza

Dziękuję Wszystkim, którzy przebrnęli przez ten tasiemiec

A Pupov jest najwyższym szczytem Kysuckiej vrchoviny z którą jest nie mniej problemów niż u nas z Beskidem Makowskim i Wyspowym.
W dalszym ciągu uważam, że Mała Fatra to absolutny top krajobrazowy.

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

Szukałem czegoś takiego na wycieczkę z dzieckiem właśnie. Czasowo ile wyniósł Cię ten odcinek ?

_________________
Gdzie wola - tam droga.

Fajna relacja, dzięki, kiedyś pójdę twoimi śladami.
Nic jeszcze nie widziałam na tych terenach, na Słowacji znam tylko Tatry Wysokie.

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Myślę, że Filip byłby zachwycony.Mnie? Cały dzień
żartowałam, wyszłam z domu trochę po 8, do Janosikowych Dierów jakieś 10 min piechotą. Pierwsze zdjęcie zrobiłam o 8:27 a w domu byłam przed 15-tą. Ale ja tak spacerowo, Wy na pewno zrobicie to szybciej. Naprawdę polecam.Ja Słowackie Wysokie przeszłam wzdłuż i wszerz i jeszcze mi się nie znudziły, mało znam Słowackie Zachodnie. A ten rejon jest przepiękny, dla mnie to taka miniaturka naszych Zachodnich.

ups! zapomniałam, że przecież przeszłam jeszcze słowacką Orlą Perć w Zachodnich

Przeszłam kółeczko zaznaczone na mapie niżej i wszystkie trasy wewnątrz tego kółka.
Nie wiem, jak sobie radzisz na łańcuchach, bo tam bywają trudniejsze miejsca, szczególnie jak się idzie ściśle według znaków, granią (w jednym trudniejszym miejscu łańcuchów nie było i się tam nieźle bałam, ale to było 7 lat temu, dzisiaj pewnie łyknęłabym takie miejsce na luzie).

https://mapa-turystyczna.pl/route?q=49. ... 6,19.71135

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Mnie tam jeszcze nie było. Z tego zaznaczonego szlaku to znam dobrze Grześ-Wołowiec i dalej w kierunku Raczkowej Czuby oraz kawałek z Wołowca na Ostry Rohacz.
Łańcuchy nie robią na mnie żadnego wrażenia, dobrze że są, czasami nie trzeba się ich trzymać. Nie mam też lęku wysokości ani innego.

No to Mała Fatra zaliczona
A przy okazji Sip... czyżby po części moja inspiracja?

p.s.

Większych trudności/straszności niż na tym odcinku już nie należy się spodziewać w Słowackich Tatrach Zachodnich.

_________________
SPROCKET
viewtopic.php?f=11&t=17068

Niestety...nie wyprzesz się

Jeszcze mi trochę w tej Fatrze zostało do obejrzenia.

Jak co roku napiszę.. nie byłem tam i mi wstyd...pieknie

_________________
NIE MA LEPSZEGO OD MIĘGUSZA WIELKIEGO!

Są tacy co twierdzą, że okolice Kop są straszniejsze.

P.s. Piękna ta Fatra. W sierpniu mam zobaczyć Małego Krywania i zamki w okolicy.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Ja może go zobaczę we wrześniu, to pewnie poczytam coś na temat Twojej trasy .
Zamki w okolicy polecam, naprawdę są ładne.

Tak sama się włóczysz, samiutka?
Ja żelastwa nie lubię, nie umiem, nawet na mokrej drewnianej kładce potrafię się wywalić

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

No, tak lubię , sama sobie wyznaczam trasę i idę w swoim tempie A do tego nie potrzeba umiejętności, mokre drewno jest śliskie jak lód na lodowisku. A te żelastwa to naprawdę ułatwiają, czasem są zardzewiałe i brudne i można ich nie dotykać a czasami trzeba mocno trzymać, tak jak rzep psiego ogona
Te stupaczki (metalowe chodniczki) są zrobione z takiej blachy, że mokre nie są śliskie.
A Twoi chłopcy nie chcieliby połazić po drabinie?

Brawo za motywacje podczas niezbyt dobrej pogody.
Cóż powiedzieć - region jest po prostu kapitalny. Niesamowita różnorodność i piękno krajobrazu a ludzie niewiele.
Byłem tam dwukrotnie, w przeciągu chyba 3-4 miesięcy, sześć lat temu.
A potem zostałem ojcem. A potem ponownie zostałem ojcem.
Synowie rosną, wkrótce zawitamy tam razem.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Te wyjazd potraktowałam jako rekonesans. Praktycznie to prawie każdego dnia po południu padało, no ale jak się mieszka tu gdzie mieszka to co zrobić. Czas szybko płynie i chłopcom na pewno się spodoba, a oznakowania w większości są dobre i nie będziesz musiał czekać w aucie aż znajdą szlak

Chyba nie mają takich marzeń.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.