Witam wszystkich, jestem w tym wątku nowa (chociaż na forum już coś napisałam) a więc proszę o wyrozumiałość. Kilka słów wstępu, chodzę po Tatrach sama turystycznie po szlakach, czasami zdarzy mi się zabłądzić i wówczas albo jestem sprowadzona na właściwa drogę (czyt. szlak) albo w ramach pokuty jestem częstowana słowacka śliwowicą
Mój ostatni pobyt to 2 tygodnie na Słowacji na przełomie września i października. Moje włóczenie się po Tatrach jest przerywane zwiedzaniem Słowacji. 26 września przyjechałam do Smokowca i następnego dnia to spacer ze Szczyrbskiego Jeziora przez Jamski Staw do Rakitiowych Stawów i powrót zielonym do Szczyrbskiego. Pogoda nienajgorsza i nawet dość ciepło
następnego dnia pogoda znaczne lepsza ale zimniej. Piechotą (bo lanowka za droga
) na Hrebienok (o godz. 9 temp +3.) i dalej magistralą w kierunku Łomnickiego Stawu, w lesie wiatru nie czułam, ale na bardziej otwartej przestrzeni wiało nieźle. Turyści nieliczni, wszystko co miało jeździć stało, z powodu wiatru zamknięto nawet restaurację. Chciałam na Łomnicką Przełęcz bo jeszcze tam nie byłam, więc zmiana planu na Rakuska Czubę ( tam już byłam, no ale cóż). Wiatr był tak silny że doszłam może do połowy i zawróciłam. Nad Stawem tak wiało, że musiałam się trzymać barierki. I zielonym (trochę go wyprostowałam , tzn nartostradą a od Startu na azymut w linii prostej w dół) do TŁ. Następnego dnia pogoda jeszcze lepsza a wiatr silniejszy. Moja trasa to Smokowiec-Śląski Dom (żółtym) i magistralą do Batyżowieckiego Stawu. Chciałam popatrzeć na paskudną górę, "starzy" forumowicze wiedzą 
Ja Jej zdjęcia na Picasie i Flickrze oglądałam od dawna. 
Nie będę się powtarzać, ale myślałam że urwie mi głowę. Wróciłam szlakiem, którym już na pewno nie pójdę. Zeszłam z magistrali na żółty i myślałam że ten asfalt nigdy się nie skończy (ale przynajmniej wiem co on za jeden). Oczywiście do elektriczki zabrakło mi ok. 100 m i godzina czekania.
Dziękuję za uwagę i CDN
, bo na Palenicy też tak drogo (co za argument 
)ale niech mu tam. Najpierw żółtym, a potem niebieskim (bo nim jeszcze nie szłam), dokąd doszłam będzie widać i powrót tą samą trasą co by mi się utrwaliła. Jakiś słowacki niewychowany pies pogonił kozice 
. Pierwsze kroki do informacji turystycznej po mapkę i
