Bardzo fajnie sobie poczynasz. Oby tak dalej.

Ta droga na Kopie Spadowej to długa droga?

Trza było napierać!

Jeśli mogę coś wtrącić:
często w Twoich relacjach jest sporo topograficznych wątpliwości - wrażenie, że nie do końca wiecie jak iść może być mylne, ale takie mi przyszło. To pewnie mocno utrudnia zrobienie konkretnych wyciągów - bo jak z trójki robi się mocna piątka, albo wyżej, to zmienia postać rzeczy. Takie wnioski wyciągam również na podstawie pytań jakie chłopaki Ci zadają w relacjach Kasiu. Może warto przysiąść nad tym punktem, bo choć jestem tatrzańskim topograficznym członkiem, to mam wrażenie, że w górach gdzie wiele dróg jest obite można sobie ściśle wytyczyć trasę wspinaczki. Zazdroszczę tak przy okazji tego faktu, bo w Szkocji żelaza na drogach nie znajdziesz, a czasem mogłyby rozświetlić wątpliwości.
Pamiętam jak obserwowałem prowadzącego nas po Martinowce Kilera z Rohem, którzy non stop wyciągali wydrukowane opisy ze wspinaczkowych przewodników korygując drogę o pojawiające się charakterystyczne punkty terenu. Grań co prawda łatwiejsza, ale poszło jak ciepły nóż przez masło. Do tego wolałbym uczciwiej zrobić czwórki niż rzeźbić na piątkach (o ile na taką uwagę mogę sobie pozwolić jako zakochany w tym co robicie teoretyk, który nie przekroczył trójki). Mam nadzieję, że nie urazi Cię ta uwaga, ale jak już pisałem - przyjemnie patrzeć jak się rozwijasz, na bloga zaglądam regularnie przy każdej notce. Pzdr.

No cóż pierwsze koty za płoty - czytanie tych topo przypomina plan ubrania choinki i może faktycznie dać czadu. Z pewnością idąc ponownie będziesz mogła skorygować te błędy i chyba powinnaś czasem trzymać zbyt ambitnego faceta aby asekurował. W końcu nie zawsze jest Pierwszy Maja, czasem powinien być Ósmy Marca, nie?
Wiem jaki to ból szukać drogi - nasze są łatwiejsze, ale za każdym razem gdy brałem odpowiedzialność za ekipę na jakiejś trudniejszej drodze w Szkocji gryzło mnie okropnie. Faktem jest, że dla tego typu dróg jakie my robimy topo po prostu nie ma - jest jedynie to co znajdziesz w słownym opisie i obserwacja znaków na skale. Najczęściej sporo rys po rakach.

A jakie mieliście topo, że pomyliliście start Orłowskiego? Orłowski startuje w zasadzie przy zacięciu z odstrzeloną płytą. I w zasadzie tym zacięciem się dochodzi pod przewieszkę. Po prawej idzie Wacław z liniami spitów. To dosyć charakterystyczne miejsce
No i pierwszy wyciąg ma IV+ a drugi V-

Ja tam widzę pierwszy wyciąg za IV, drugi za V

i inne takie

Nie mam teraz pod ręką fototopo, ale z tego co pamiętam nowe, niższe stanowisko po pierwszym wyciągu wypada pod przewieszką, więc jak się tam (źle) kończy ten wyciąg to trudności całe są na drugim. A to miejsce z przewinięciem "przewieszką" to może mieć i V- i IV+, więc jeden pies w sumie...