Forum portalu turystyka-gorska.pl

Temat właściwie powstał sam w wątku równoległym: "Zawyżanie trudności w relacjach".

Dyskusja, która się tam wywiązała nasunęła pomysł aby sprowokować "weteranow", gości i wszystkich tu obecnych do wypowiedzenia choćby jednego, dwóch zdań w sprawie: "czego szukam w górach?"
Okazuje się, że ludzie maja rózne priorytety. Spróbujmy prześledzić to na jak najszerszej próbie aby odeprzeć zarzuty o jednostronności forum i zdominowaniu go przez pewne kręgi
Piszcie...

Może to zabrzmi banalnie ale co tam.
Czego szukam? Oderwania od betonowej dżungli, od ludzi, od tłumu i pośpiechu. Spokoju, ciszy, czasu na refleksję - dlatego raczej nie jeżdżę w Tatry w sezonie letnim
Tak naprawde trudno mi odpowiedziec na to pytanie. Bo poza chęcią psychicznego odpoczynku jest możliwość przezycia czegoś ciekwago, bycia w miejscu, gdzie do tej pory się nie było. I nie chodzi o miejsce, jakie mogę znaleźć w Warszawie.
Góry wymagają wysiłku nie tylko fizycznego - pozwalają zbudować w sobie respekt przed czymś wyższym, na co nie mamy wpływu. No i uczą pokory.
No i na koniec cos o Cyganowej "adrenalinie". Nie ona jest celem chodzenia po górach. Na pewno odgrywa jakąś rolę, wzmacnia przeżycia - ale nie w sposób opiywany przez niektóre osoby Ale góry to nie tylko Tatry, czy Alpy - to tez Beskidy, Karkonosze - a tam o adrenalinę trudniej. I choć ja tez wolę góry wyższe, to na szczęście nie "adrenalina" rządzi moim postępowaniem.

_________________
https://portal.turystyka-gorska.pl

Po gorach zaczelam chodzic za miloscia... bo to pasja mojego mezczyzny!
Teraz dla przygody i widokow!
Na pewno nie odnajduje ciszy i spokoju w Tatrach po stronie polskiej Natomiast na Slowacji to juz inna bajka! Tam naprawde moza poczuc dzika przyrode!

Ja w górach czuję swoisty klimat, którego nigdzie nie ma... Podzielam zdanie Konrada który mówi, że w góry jeździ aby się wyciszyć... To naprawdę coś pięknego! Ja jeżdżę w góry podziwiać przepiękne widoki jakie stworzyła nam natura, odpocząć, oderwać się od monotonii codziennej, nerwów i pracy. I choć niektórzy czytając to co piszę stukają się w głowę, bo myślą, że na odpoczynek jeździ się nad morze to są w głębokim błędzie!!! Wiadomo, góry też wymagają poświęcenia i siły ale odwdzięczają nam się spokojem i pięknymi panoramami...

Pozdrawiam!
Bartek

Niby takie "oczywiste" pytanie, a jak przychodzi co do czego to mam trudnosci z odpowiedzia
Juz sam widok gor dziala na mnie "relaksujaco", czuje sie dobrze jak moge je widziec zza okna, jak ide do sklepu itd. Nawet jak pada, wieje i nieraz ich nie widac, to jakos tak fajnie sie czuje,ze tam sa.
Juz sam widok mnie uspokaja, moze dlatego,ze odbieram je jako potege, cos na co czlowiek nie ma wiekszego wplywu (moze je zasmiecic , moze do pewnego stopnia oswoic "wedrujac" czy wspinajac sie. Nie ma jednak wplywu na to,czy one tam sa, a sa, czy my tam jestesmy,czy nie).Jejku brzmi to nieco patetycznie ale jakos tak szczerze probuje odpowiedziec. Wiem,ze na niektorych tak wlasnie dziala morze (na mnie wogole, mam je "na codzien" ale nigdy nie lubilam jezdzic "na plaze").
Na Tatry reaguje tez "osobiscie". Potega, piekno i spokoj (niekoniecznie w gorach,ale z nich plynacy-znow patetycznie )Dodatkowo od "zawsze" tam jezdzilam na wakacje, wiec i teraz tam odnajduje to poczucie bezpieczenstwa,ktore mialam za dzieciaka. Jak pojade na urlop cos innego "zwiedzic" , czuje niedosyt, dopiero jak "tam" pojade,czuje,ze mialam "wakacje" i odpoczelam.
W gorach lubie tez to,ze trzeba sie nameczyc, ale nagroda...jest super
I satysfakcja,ze znowu pokonalam swoje lenistwo

Ja w tym wątku jestem "spalony"- co bym nie napisał to Wy i tak już wiecie lepiej!

Nie o tym chcę napisać. A więc:

Po co w góry jeżdżą Górale? Wracają do domu.

Co oni myślą o górach?, jak je postrzegają? Oni znają je najlepiej, może coś powiedzą na ten temat? NIE! Nie powiedzą z tej prostej przyczyny że ich tu nie ma, albo nie chcą się do tego przyznać a to na jedno wychodzi. Na liście użytkowników nie ma żadnej osoby z adresem z polskich gór.
A co to znaczy jażeli na forum tematycznym nie ma żadnego prawdziwego znawcy gór, nie ma przedstawicieli osób które są przesiąknięte wiedzą wynikającą z tradycji i doświadczenia.

Straszne są wnioski z tego płynące.

Dobrze że nie wiem co oni sobie o nas myślą
Piszę o nas a myślę o Was, ale tak wypada. Ja jeszcze zdobęde kożuch i będe swój chłop

_________________
Cygan

Wiesz co, Cygan?
Jestem z natury osobą spokojną i opanowaną. Ale jak czytam Twoje posty to mnie krew zalewa. Dlatego mam prośbę: przestań trollować i jątrzyć.
Jeśli nie podobaja Ci się osoby piszące na forum, to, zapewniam Cię, nikt Cię pod pistoletem trzymać tu nie będzie. Jest w Sieci wiele forów, poszukaj, może znajdziesz cos odpowiedniejszego dla siebie. I pamiętaj - jesli wszyscy wydają ci się dziwni - spójrz w lustro, bo może coś nie tak jest z Tobą.
A tak na marginesie: wśród sław polskiego himalaizmu niewielu jest zakopiańczyków...

_________________
https://portal.turystyka-gorska.pl

Konrad

Znowu zaczynasz bezcelową dyskusje. Może Cię to zdziwi ale nie piszę postów tylko dla Ciebie i nie tylko Twoje czytam, na forum jest 195 użytkowników z czego wielu to bardzo interesujący ludzie. A Twoje spokojne usposobienie dotyczy tylko tych KONRADOPODOBNYCH!
inni zostali skutecznie wyciszeni i zepchnięci na margines.
Forum jest publiczne i jeżeli większość z tych 195 zadecyduje, że mam zaprzestać przedstawiania swojej opini to tak zrobie.
Jest jeszcze druga opcja: Możesz mnie zbanować, ale wtedy zmień nazwę forum na "Konradoklony" i nie wprowadzaj ludzi w błąd!

_________________
Cygan

Nie zmaierzam Cię banować. Dla mnie jestes trollem i koniec.
Nikogo nikt nie spychał na margines i nie sądzę, żeby ktoś chciał to robić. Przeczytaj swoje wypowiedzi, a może zrozumiesz, skąd bierze się taka reakcja na Twoje posty.
Jesli chodzi o mnie - to krótko: PLONK

_________________
https://portal.turystyka-gorska.pl

Konrad napisal:
"Góry wymagają wysiłku nie tylko fizycznego - pozwalają zbudować w sobie respekt przed czymś wyższym, na co nie mamy wpływu. No i uczą pokory."
Idealnie ujete
Pozdrawiam

Wciąz tam wracam ponieważ:
1.nie znalazłem jeszcze niczego co tak dosadnie trafia w moje gusta wizualne i estetyczne (no.... moze coś by się jeszcze znalazło )
2.mogę uciec przed betonem i sprawami betonopochodnymi
3.góry to dla mnie jeden z najlepszych obiektow foto a dzięki zdjęciom mogę tam wracać w zimowe wieczory
4.fascynuje mnie górska literatura i mogę ją konfrontować z rzeczywistością chociaż w pewnym sensie
5.walczę z lękiem przestrzeni, który mnie niestety w pewnych miejscach ciągle nawiedza
6.otrzymuję długotrwały pozytywny ładunek w postaci wspomnień i tematów do niekończących się rozmów

Ile emocji przez takiego Cygana!

Hej
Witamwszystkich. Jestem nowa na tym forum, ale chciałabym się włączyć do dyskusji. Kiedyś dużo chodziłam po górach, ale było to już tak dawno że trudno zliczyć lata rozłąki. Dzieci rodzina i inne sprawy....., ale góry są cały czas we mnie i w ciężkich chwilach wracam pamięcią do tych momentów gdy czułam ich wszechobecność i potęgę np. stojąc u stóp Zawratu i patrząc w górę Coś pięknego!!!!!!!!! Nie do opisania... Albo Bieszczady w zimie ...Takie wrażenia dają kopa na długie miesiące i lata.
Acha i jeszcze odpowiem Cyganowi :
Moja mama jak i cała jej rodzina pochodzi z gór - z Gorców. Ich stosunek do gór jest czysto praktyczny. W góry idą na grzyby, na maliny, do pola, paść krowy itp. Gdy wychodziłam od nich w góry to wszyscy się dziwili po co. Góry są miejscem w którym żyją od zawsze, ale tylko nieliczne jednostki wpadają na pomysł wędrowania po górach dla samej przyjemności. Może nie docenia się tego co się ma?...

Dla mnie moje zainteresowanie górami (w domyśle Tatrami) składa się z kilku czynników. Chyba wszystkie są równie ważne. Po pierwsze to chyba chodzi o kontakt z przyrodą. Czasem, gdy idę sam jakimś szlakiem a w około jest cisza, co najwyżej jakiś ptak zagwiżdże lub słychać tylko szum płynącego potoku lub wodospadu wtedy faktycznie czuć tą jeszcze w miarę dziką przyrodę. Ważne, a nawet bardzo ważne są dla mnie widoki w górach. Interesuje mnie fotografia. Mam kilka miejsc, które lubię właśnie ze względu na wspaniały widok i dlatego staram się tam zaglądać najczęściej jak mogę. Jest też na pewno wiele równie wspaniałych widokowo miejsc, które musze dopiero odkryć. Po trzecie to chęć sprawdzenia samego siebie. Możliwość zmierzenia się z samym sobą. Ze swoimi lękami. Mam mały lęk wysokości, przynajmniej zawsze gdzieś na dachu czy w jakimś wysokim budynku odczuwałem niepokój. W górach z tym walczę i udaje mi się. Dla mnie to przede wszystkim walka z lękami i słabościami. Kilkakrotnie miałem już chwile zwątpienia i chciałem zrezygnować w jakimś momencie na szlaku. I po przełamaniu takiego lęku naprawdę czuje się lepiej. Oczywiście nie staram się przełamywać swoich lęków za wszelką cenę. Wszystko w granicach rozsądku.

_________________
Tatrzańskie szlaki..

chyba też po to żeby o poranku zobaczyć sarnę jak spokojnie pasie się na zboczu w Dolinie Jawozynki, albo gdy idąc na Krzyżne przy niezbyt ładnej pogodzie i śniegu odczuwać ten swoisty niepokój, dostrzec piękno, potęgo, wyniosłość i by przełamać własne słabości, odnaleźć ciszę, spokój i radość i odpocząć psychicznie tak jak gdzie indziej się to nie uda

_________________
Agnieszka

W górach szukam tego wszystkiego na co czekam cały rok a więc: spokoju/a są jeszcze takie miejsca w Tatrach /, pięknych widoków, satysfakcji ze zdobycia kolejnego szczytu, nowych wiadomośći o zwierzętach, roślinach i ludziach. Tatry kocham za to że idąc szlakiem / na odpowiedniej wysokości/ wszyscy są dla siebie mili, mówią cześć. Na Zawracie spotkałam się z sytuacją: standardowo jeden z turystów nie wziął odpowiedniej ilości wody prosząc o pomoc innych miał kolejny problem: którą butelkę wybrać!!! Szkoda, że nie może być tak na co dzień!

Troszeczkę wyidealizowałaś tych turystów w Tatrach. W rzeczywistości bywa różnie. Na szczęście ci nie mili są w mniejszości.

_________________
Tatrzańskie szlaki..

Cygan - może po prostu zamiast siedzieć przed kompem i polemizować z Tobą Górale wolą chodzić po górach
poza tym jest jeszcze kilka innych forum o tematyce górskiej, byćmoże klimat tamtejszych bardziej im odpowiada
pozdrawiam - aga

Ahoj!!!

Osobiście szukam w górach błogiej, beztroski, wolności, odpoczynku od codzienności i od ludzi, Natchnienia inspiracji i refleksji nad codziennością i brakiem zrozumienia
Uwalniam swoje myśli i marzenia, zaczynam beztrosko lawitować w swojej naiwnej normalności

Tylko niestety w polskich tatrach jest już od dawna ciężko znaleźć spokój, na szlakch więc wolę jeździć na Słowację tam jest mniejsze zamieszanie i dużo ciszej

Mam dosyć TŁUMÓW, które niszczą wszystko i wszędzie, co spotkają na swej drodze
Dosyć LACZKARZY pchających się na najwyższe szczyty, aby pokazać, co to nie ja

Niestety, ale uważam, iż resztki wolności zostały już tylko na Słowacji
I jest Złoty Bażant w dobrej cenie;)

A turyści zrobili z Tatr WIELKIE śmietnisko, a tłumy występują już na każdym szlaku, nie tylko na krupówkach



To przykre, ale prawdziwe

Pozdrawiam

Ja mieszkam w górach to łaziłem od zawsze, ale nie znudziło mnie to bo jest tyle gór i tyle do zobaczenia. Jak sie coś pokocha to już nie ma siły

_________________
Jeżeli pacjent chce żyć - medycyna jest bezradna:-)

Odpowiedź na pytanie "czego szukamy w górach" jest trochę przekorna, bo jeśli pyta osoba, która nie zna odpowiedzi, to wyjaśnić się jej tego nie da słowami, a jeśli pyta ktoś, kto swoją odpowiedź ma, to czy użyjemy takich czy innych słów, myślę, że dojdziemy w końcu do tego samego.

Na przykład Walery Eljasz pisze:
"Zaprawdę kto nie był nigdy na takim wyniosłym szczycie przenoszącym wszystko dokoła, ten nie może mieć pojęcia z opowiadania lub opisów, choćby najdokładniejszych z wrażenia, jakie się tam wtedy doznaje"

Można mówić o jedności z naturą, wolności, pięknie, odpoczynku, przygodzie, naturze wędrowca, miłośniku przyrody, ale te słowa nabierają sensu dopiero wtedy, gdy ktoś nadał im znaczenie będąc w górach. Tak pewnie jest dlatego, że nie są to "korzyści" wymierne, przynoszące konkretny profit, jaki jest nieodłącznym elementem kultury zachodu. Wejśc na górę, tylko po to, żeby z niej zejść i na dodatek nic na niej nie znaleźć, to przecież bez sensu Dlatego najłatwiej mi napisać, że idę w góry po prostu dla samej wędrówki, której towarzyszy otaczająca mnie przyroda. Ale mogę dodać, że górach znika dla mnie cała ludzka cywilizacja i kultura, czuję się naturalnie, jak w naturalnym środowisku pozbawionym wad, od których jestem uzależniony mieszkając w dużym mieście. Dlatego czuję się tam bezpiecznie i swobodnie A tak zupełnie poza kolejką, to lubię bawić się w trapera z mapą i kompasem w ręku, wiedzieć gdzie idę, jak się co nazywa, w jaki sposób powstało, itd. Myślę, że te powody wystarczą.

_________________
Tomek

Nasz młody przyjaciel poruszył temat nieobecności górali. Mnie to nie dziwi. Pisze o tym AniaKa, Ja mieszkam w górach "mini" i też ich nie zauważałem do czasu, kiedy przyjechali do mnie znajomi z Zamościa. Odbieram ich na stacji, a oni wysiadają z orwartymi gębami i słyszę tylko "jak tu pięknie!". A to jeszcze nawet nie był początek gór - takie pagórki do 50m od podstawy! Dla kogoś, kto od dziecka patrzy na płaskie i betonowe każde urozmaicenie jest piękne, dla mnie norma to pagórki, a dla Górala tatry. I ani ja nie zachwycam się lasem za oknem, ani baca Giewontem, choć bez tego widoku czegoś by nam brakowało... Ale to jak u Mistrza Jana "...nikt się nie dowie jako smakujesz, aż się zepsujesz..."

Masz troche racji. Ale wwszystko zależy od konkretnej osoby. Ja widzę góry codziennie dzieki Bogu ale za kazdym razem coś innego sie w nich widzi. Oczywiście ludzie którzy rzadko widza góry popadają w zachwyt i dobrze

_________________
Jeżeli pacjent chce żyć - medycyna jest bezradna:-)

moj kuzyn mieszkajacy w nowym targu jadac do warszawy byl przerazony ta plaskoscia, to jest kwestia przyzwyczajenia i niczego wiecej


pozdrawiam all

Ja też pozdrawiam Szanowną Krajankę. (To od kainy, nie Krajna czy krojenia, żebym nie podpadł jak Senior)

Praca na codzien stawia nas w pozycji konfliktu z otoczeniem - zmusza nas aby wydobyc wiecej z materialu i ludzi. Bycie w gorach przywraca mi perspektywe i zrozumienie ze wspolegzystujemy w harmonii z otoczeniem i z natura. To pozwala mi sie uspokoic i wyciszyc.

"W górach jest wszystko co kocham.
Wszystkie wiersze są w bukach .
Zawsze kiedy tam wracam biorą mnie klony za wnuka.
Zawsze kiedy tam wracam siedze na ławce z księżycem i szumią brzóz kropidła.
Dalekie miasta są niczem" Jerzy Harasymowicz


"Czym są Tatry? Dla jednych to stos bezładnych głazów i kamieni, które trzeba jak najprędzej upiększyć kolejkami i hotelami, dla drugich to boisko sportowe, dla innych to teren beztroskich wycieczek, dla innych wreszcie to świat cały" Edward Passendorfer

Pod tymi słowami podpisuję się obiema łapkami...

o widze, ze i pol-u się pod tym podpisał...)
no to fajnie

"Tak bardzo wyczuwalne
dotykiem dłoni
zmęczeniem stóp
groźbą lecących kamieni

Tak bliskie
w codziennym obcowaniu
od poranku po zmierzch
po nocne trwanie
w samym jądrze prastarej cichości

Tak zmienne
przy każdym kroku uczynionym w górę
objawiane w coraz nowym kształcie
oczom radośnie wnikającym w przestrzeń
w popmieszanie pionów i poziomów

Tak różne
pod dostałym słońcem lata
w szaro włóczących się jesiennych mgłach
w huku biało spływających lawin

Tak bardzo obojętne
że moja tutaj obecność
czy nieobecność
nieważne najzupełniej
i kiedyś
i dzisiaj "
Maria Kalota-Szymańska


Dla mnie góry to świetna lekcja pokory,dzięki której można nabrać dystansu do otaczającej nas rzeczywistości,w której to,co naprawdę ważne...gdzieś się gubi...

_________________
'Tylko milczenie jest właściwym językiem w obcowaniu z nimi.Tylko w wielkiej ciszy słyszy sie ich głos.....Czasami.'